Liefde die eindigt in het huwelijk – is het haraam?

Vraag

Is liefde die eindigt in een huwelijk haraam?.

Antwoord geven

Alle lof zij Allah.

ten eerste: De relatie die zich ontwikkelt tussen een man en een niet-mahram-vrouw, wat mensen ‘liefde’ noemen is een combinatie van haraam dingen die de sharia en morele grenzen overschrijden.

Geen enkel wijs persoon zal eraan twijfelen dat deze relatie haram is, omdat het inhoudt dat een man alleen is met een niet-mahramvrouw, naar haar kijkend, haar aanraken, zoenen, en woorden spreken vol liefde en bewondering, wat verlangen oproept.

Deze relatie kan leiden tot zaken die ernstiger zijn dan dat, zoals dat tegenwoordig gebeurt.

We hebben een aantal van deze haraam dingen genoemd in het antwoord op vraag nr. 84089.

ten tweede:

Uit onderzoek is gebleken dat de meeste huwelijken die gebaseerd zijn op eerdere liefde tussen man en vrouw mislukken, terwijl de meeste huwelijken niet gebaseerd zijn op haram-relaties, wat mensen ‘traditionele huwelijken’ noemen, slagen.

In een veldstudie uitgevoerd door een Franse socioloog, luidde de conclusie:

Het huwelijk heeft meer kans van slagen als de twee partijen vóór het huwelijk niet verliefd zijn geworden.

In een andere studie van 1500 gezinnen, uitgevoerd door professor Isma'eel 'Abd al-Baari, de conclusie was dat meer dan 75% van liefdeshuwelijken eindigde in een scheiding, terwijl het percentage onder traditionele huwelijken – die niet gebaseerd waren op eerdere liefde – lager was dan 5%.

We kunnen de belangrijkste oorzaken van deze uitkomst noemen:

1- Emotie verblindt iemand om fouten te zien en ermee om te gaan, zoals het wordt gezegd: "Liefde is blind". Het kan zijn dat één of beide partijen gebreken hebben waardoor ze ongeschikt zijn voor de ander, maar die fouten worden pas duidelijk na het huwelijk.

2- De geliefden denken misschien dat het leven een eindeloze reis van liefde is, dus we zien dat ze alleen over liefde en dromen spreken, enzovoort. Ze praten nooit over de problemen van het leven en hoe ze daarmee om moeten gaan. Dit idee wordt na het huwelijk vernietigd, wanneer ze worden geconfronteerd met de problemen en verantwoordelijkheden van het leven.

3- De geliefden zijn niet gewend aan debat en discussie, ze zijn eerder gewend om offers te brengen en compromissen te sluiten om de andere partij tevreden te stellen. Vaak hebben ze ruzie omdat elke partij een compromis wil sluiten en de ander wil plezieren. Na het huwelijk gebeurt het tegenovergestelde, en hun argumenten leiden tot een probleem, zoals iedereen eraan gewend is dat de ander het met hem of haar eens is, zonder enig argument.

4- Het beeld dat elke minnaar van de ander heeft, is geen waar beeld, omdat elke partij vriendelijk en zachtaardig is en de ander probeert te plezieren. Dit is het beeld dat iedereen aan de ander probeert te presenteren tijdens de zogenaamde ‘liefdesfase’, maar niemand kan dat zijn hele leven blijven doen, dus het ware beeld verschijnt na het huwelijk, en leidt tot problemen.

5- De periode van liefde is meestal gebaseerd op dromen en overdrijvingen die niet overeenkomen met de realiteit die na het huwelijk verschijnt. De minnaar denkt misschien dat hij haar een stukje van de maan gaat brengen, en hij zal nooit gelukkig zijn tenzij zij de gelukkigste persoon ter wereld is, enzovoort.

Maar in ruil daarvoor, ze gaat bij hem wonen in één kamer en op de grond, en ze heeft geen verzoeken of eisen zolang ze hem heeft gewonnen, en dat is voor haar voldoende. Zoals een van hen zei, “Een klein nest is voor ons voldoende” en “Een klein stukje is voor ons voldoende” en “Ik zal tevreden zijn als je mij een stukje kaas en een olijf geeft”! Dit is overdreven emotioneel gepraat, en beide partijen vergeten het snel na het huwelijk, en de vrouw klaagt over de gierigheid van haar man, en zijn onvermogen om aan haar behoeften te voldoen. Dan begint de man te klagen dat hij te veel eisen en te veel uitgaven heeft.

Om deze en andere redenen, het verbaast ons niet als beide partijen na het huwelijk zeggen dat ze bedrogen zijn en dat ze er met spoed in zijn beland. De man heeft er spijt van dat hij niet met die en die is getrouwd, die hem door zijn ouders was voorgesteld, en de vrouw heeft er spijt van dat ze niet met die en die is getrouwd, die haar ouders goedkeurden, maar in feite wezen ze hem af vanwege haar wensen. Het resultaat is dus dit zeer hoge scheidingspercentage voor huwelijken waarvan mensen dachten dat het voorbeelden zouden zijn van de gelukkigste huwelijken ter wereld.!

Ten derde:

De hierboven genoemde redenen zijn reëel, en in het echte leven zijn gebeurd, maar we mogen de werkelijke reden voor het mislukken van deze huwelijken niet negeren, die gebaseerd zijn op ongehoorzaamheid aan Allah. De Islam kan deze zondige relaties nooit goedkeuren, zelfs als het doel een huwelijk is. Daarom kunnen zij niet ontsnappen aan de rechtvaardige goddelijke straf, zoals Allah zegt (interpretatie van de betekenis):

“Maar wie zich ook afkeert van Mijn Herinnering (d.w.z. gelooft niet in deze Koran, noch handelt hij naar de leringen ervan) voorwaar, voor hem is een leven vol ontberingen”

[Ta-Ha 20:124]

Een hard en moeilijk leven is het resultaat van ongehoorzaamheid aan Allah en het afkeren van Zijn Openbaring.

En Allah zegt (interpretatie van de betekenis):

“En als de mensen van de steden hadden geloofd en de Taqwa hadden gehad (hij deed er alles aan door middel van aanbidding en raad om hun berouw te verspreiden), zeker, We hadden zegeningen uit de hemel en de aarde voor hen moeten openen”

[al-A'raaf 7:96]

Zegeningen van Allah zijn een beloning voor geloof en vroomheid, maar als er geen geloof of vroomheid is, of slechts een klein deel daarvan, de zegen zal verminderd zijn of zelfs niet bestaan.

En Allah zegt (interpretatie van de betekenis):

“Wie gerechtigheid beoefent – ​​man of vrouw – terwijl hij (of zij) is een ware gelovige (van islamitisch monotheïsme) voorwaar, voor hem zullen Wij een goed leven geven (in deze wereld met respect, tevredenheid en wettige voorziening), en Wij zullen hen zeker een beloning betalen in verhouding tot het beste van wat zij vroeger deden (d.w.z. Het paradijs in het hiernamaals)”

[al-Nahl 16:97]

Een goed leven is de vrucht van geloof en rechtvaardige daden.

Allah sprak inderdaad de waarheid toen Hij dit zei (interpretatie van de betekenis):

“Is hij het dan die de basis van zijn gebouw heeft gelegd op vroomheid jegens Allah en Zijn Welbehagen beter?, of hij die de fundering van zijn gebouw heeft gelegd op de rand van een onbepaalde afgrond die op instorten staat, zodat het samen met hem in stukken viel in het vuur van de hel. En Allah leidt de mensen die Zaalimoen zijn niet (overtreders)”

[al-Tawbah 9:109]

Degene wiens huwelijk gebaseerd is op deze haraam basis moet zich haasten om berouw te tonen, vergeving te zoeken en een rechtvaardig leven te zoeken dat gebaseerd is op geloof., vroomheid en rechtvaardige daden.

Moge Allah ons allemaal helpen datgene te doen waar Hij van houdt en wat Hem behaagt.

En Allah weet het het beste.

Bron: Islam Qi&EEN

Word lid van onze Facebook-pagina: www.facebook.com/purematrimony