En voor vrouwen zijn rechten over mannen vergelijkbaar met die van mannen over vrouwen. (2:226)
De Koran, bij het aanspreken van de gelovigen, gebruikt vaak de uitdrukking,’ gelovige mannen en vrouwen’ de gelijkheid van mannen en vrouwen met betrekking tot hun respectieve taken te benadrukken, rechten, deugden en verdiensten. Het zegt:
Voor moslim mannen en vrouwen, voor gelovige mannen en vrouwen, voor vrome mannen en vrouwen, voor echte mannen en vrouwen, voor mannen en vrouwen die geduldig en constant zijn, voor mannen en vrouwen die zichzelf vernederen, voor mannen en vrouwen die aan liefdadigheid geven, voor mannen en vrouwen die vasten, voor mannen en vrouwen die hun kuisheid bewaken, en voor mannen en vrouwen die veel bezig zijn met Gods lof, voor hen heeft God vergeving en een grote beloning bereid. (33:35)
Dit is duidelijk in tegenspraak met de bewering van sommige christelijke kerkvaders dat vrouwen geen ziel bezitten en dat ze in het volgende leven als geslachtloze wezens zullen bestaan.. De koran zegt dat vrouwen een ziel hebben op precies dezelfde manier als mannen en dat ze het paradijs zullen betreden als ze goed doen :
Betreed het paradijs, jij en je vrouwen, met genoegen. (43:70) Wie doet dat wat juist is, en gelooft, of het nu een man of een vrouw is, hem of haar zullen Wij tot een gelukkig leven leiden. (16:97)
De koran vermaant die mannen die vrouwen onderdrukken of slecht behandelen:
O jullie die geloven! Het is verboden vrouwen tegen hun wil te erven. Je mag ze ook niet met hardheid behandelen, dat je een deel van de bruidsschat die je ze hebt gegeven, mag wegnemen – behalve wanneer ze zich schuldig hebben gemaakt aan openlijke ontucht. Integendeel, leef met hen op een voet van vriendelijkheid en billijkheid. Als je een hekel aan ze hebt, het kan zijn dat je iets niet leuk vindt en dat God er veel goeds door zal brengen. (4:19)
Gezien het feit dat vóór de komst van de islam de heidense Arabieren hun vrouwelijke kinderen levend begroeven, vrouwen naakt laten dansen in de buurt van de Ka'ba tijdens hun jaarmarkten, en behandel vrouwen als louter bezittingen en objecten van seksueel genot — geen enkele rechten of positie bezitten, deze leringen van de Edele Koran waren revolutionair. In tegenstelling tot andere religies, die vrouwen beschouwde als bezeten van inherente zonde en slechtheid, en mannen als zijnde bezeten van inherente deugd en adel, De islam beschouwt mannen en vrouwen als wezens van dezelfde essentie, geschapen uit één enkele ziel. De Koran verklaart:
O mensheid! Eer uw Beschermheer, die jou uit één persoon heeft geschapen, gemaakt, van gelijke aard, zijn partner, en van dit paar verspreid (zoals zaden) talloze mannen en vrouwen. Eer God, via wie u uw wederkerigheid opeist (rechten), en eerbiedig de baarmoeders (dat verveelde je); want God waakt altijd over je. (4:1)
De profeet van de islam, vrede zij met hem, zei, “Vrouwen zijn de tweelinghelften van mannen”. De koran benadrukt de essentiële eenheid van mannen en vrouwen in een prachtige gelijkenis:
Zij (je vrouwen) zijn uw kledingstuk en u bent een kledingstuk voor hen. (2:187)
Net zoals een kledingstuk onze naaktheid verbergt, zo ook man en vrouw, door het aangaan van een huwelijksrelatie, elkaars kuisheid verzekeren. Het kledingstuk geeft comfort aan het lichaam; zo vindt de man troost in het gezelschap van zijn vrouw en zij in het zijne. “Het kledingstuk is de genade, de schoonheid, de verfraaiing van het lichaam, zo zijn ook vrouwen voor hun echtgenoten zoals hun echtgenoten voor hen zijn.” De islam houdt geen rekening met de vrouw “een instrument van de duivel”, maar de koran noemt haar eerder muhsana – een fort tegen Satan omdat het een goede vrouw is, door met een man te trouwen, helpt hem op het pad van rechtschapenheid in zijn leven te blijven. Het is om deze reden dat het huwelijk werd overwogen door de profeet Mohammed, vrede zij met hem, als een zeer deugdzame daad. Hij zei: “Als een man trouwt, hij heeft de ene helft van zijn religie voltooid.” Hij legde moslims het huwelijk op door te zeggen: “Het huwelijk is een onderdeel van mijn manier en wie zich van mijn weg afhoudt, is niet van mij (d.w.z. is niet mijn volgeling).” De koran heeft de bestaansreden van het huwelijk in de volgende woorden weergegeven:
En onder Zijn tekenen is dit:, die Hij voor jullie vrienden uit jullie midden heeft geschapen, opdat je in rust bij hen mag wonen; en Hij heeft liefde en barmhartigheid tussen jullie gelegd. Voorwaar, daarin zijn tekenen voor hen die nadenken. (30:21)
de profeet Mohammed, vrede zij met hem, was vol lof over deugdzame en kuise vrouwen. Hij zei: “De wereld en alle dingen in de wereld zijn kostbaar, maar het kostbaarste ter wereld is een deugdzame vrouw.” Hij vertelde het ooit aan de toekomstige kalief, 'Umar: “Zal ik je niet informeren over de beste schat die een mens kan oppotten?? Het is een deugdzame vrouw die hem behaagt wanneer hij naar haar kijkt, en die zichzelf bewaakt als hij niet bij haar is.” Bij andere gelegenheden de Profeet, vrede zij met hem, zei: “De beste eigenschap die een mens kan hebben, is een geheugentong (d.w.z. die zich God herinnert), een dankbaar hart en een gelovige vrouw die hem helpt in zijn geloof.” En opnieuw: En: “Hoe beleefder en vriendelijker een moslim is voor zijn vrouw, hoe volmaakter hij is in het geloof.” De profeet, vrede zij met hem, was zeer nadrukkelijk in het aansporen van moslims om vriendelijk te zijn voor hun vrouwen toen hij zijn beroemde preek hield (Arabisch: khutba op de berg van genade, bij Arafat, in aanwezigheid van honderdvierentwintigduizend van zijn metgezellen die zich daar hadden verzameld voor de hadj al-wada (Afscheid bedevaart). Daarin beval hij de aanwezigen, en via hen al die moslims die later zouden komen, om respectvol en vriendelijk te zijn tegenover vrouwen. Hij zei:
“Vrees God met betrekking tot vrouwen. Voorwaar, u bent met hen getrouwd in het vertrouwen van God, en hun lichamen wettig gemaakt met het woord van God. Jij hebt (rechten) over hen, en ze hebben gekregen (rechten) over u met betrekking tot hun voedsel en kleding naar uw middelen.”
In de islam is een vrouw een volledig onafhankelijke persoonlijkheid. Ze kan elk contract of legaat op haar eigen naam maken. Zij heeft erfrecht in haar positie als moeder, als echtgenote, als zus en als dochter. Ze heeft de volledige vrijheid om haar man te kiezen. De heidense samenleving van pre-islamitisch Arabië had een irrationeel vooroordeel tegen hun vrouwelijke kinderen die ze levend begroeven. De Boodschapper van God, vrede zij met hem, was absoluut tegen deze praktijk. Hij liet hen zien dat het ondersteunen van hun vrouwelijke kinderen als een scherm voor hen zou fungeren tegen het vuur van de hel:
Het is overgeleverd door de vrouw van de Profeet, 'A'isha, dat een vrouw haar huis binnenkwam met twee van haar dochters. Ze vroeg om liefdadigheid, maar 'A'isha kon niets anders vinden dan een date, die haar werd gegeven. De vrouw verdeelde het tussen haar twee dochters en at er zelf niets van. Toen stond ze op en ging weg. Toen de Profeet, vrede zij met hem, kwam naar het huis, ‘A’isha vertelde hem wat er was gebeurd en hij verklaarde dat toen deze vrouw ter verantwoording werd geroepen (op de Dag des Oordeels) over haar twee dochters, ze zouden als een scherm voor haar dienen tegen het vuur van de hel.
De ergste ramp voor een vrouw is wanneer haar man overlijdt en, als weduwe, de verantwoordelijkheid voor het onderhoud van de kinderen ligt bij haar. In de oosterse wereld, waar een vrouw niet altijd op uit trekt om haar brood te verdienen, de problemen van het weduwschap zijn onbeschrijfelijk. de profeet Mohammed, vrede zij met hem, steunde de zaak van weduwen. De meeste van zijn vrouwen waren weduwe. In een tijd waarin weduwen zelden mochten hertrouwen, de profeet moedigde zijn volgelingen aan om met hen te trouwen. Hij stond altijd klaar om weduwen te helpen en spoorde zijn volgelingen aan hetzelfde te doen. Abu Hurairah heeft overgeleverd dat de Profeet zei: “Iemand die moeite doet (helpen) de weduwe of een arme persoon is als een mujahid (strijder) op de weg van God, of zoals iemand die de hele nacht opstaat voor gebeden en de hele dag vast.”
De vrouw als moeder dwingt veel respect af in de islam. De Edele Koran spreekt in een aantal verzen over de rechten van de moeder. Het spoort moslims aan respect te tonen aan hun moeders en hen goed te dienen, zelfs als ze nog steeds ongelovig zijn. De profeet, vrede zij met hem, stelt nadrukkelijk dat de rechten van de moeder voorop staan. Abu Hurairah meldde dat een man naar de Boodschapper van God kwam, vrede zij met hem, en vroeg: “O Boodschapper van God, wie is de persoon die het meeste recht op mij heeft met betrekking tot vriendelijkheid en aandacht?” Hij antwoorde, “Jouw moeder.” “Wie dan wel?” Hij antwoorde, “Jouw moeder.” “Wie dan wel?” Hij antwoorde, “Jouw moeder.” “Wie dan wel?” Hij antwoorde, “Jouw vader.”
In een andere traditie, de profeet adviseerde een gelovige om niet deel te nemen aan de oorlog tegen de Quraish (d.w.z. de heidense ongelovigen in die tijd) ter verdediging van de islam, maar om voor zijn moeder te zorgen, zeggend dat zijn dienst aan zijn moeder een reden voor zijn redding zou zijn. Moe'awiyah, de zoon van Jahimah, meldde dat Jahimah naar de Profeet kwam, vrede zij met hem, en zei: “Boodschapper van God! Ik wil meedoen aan de strijd (op de weg van God) en ik ben gekomen om uw advies in te winnen.” Hij zei, “Blijf dan in dienst van je moeder, omdat het paradijs onder haar voeten ligt.”
De volgelingen van de profeet accepteerden zijn leringen en brachten een revolutie teweeg in hun sociale houding ten opzichte van vrouwen. Ze beschouwden vrouwen niet langer als louter bezittingen, maar als integraal onderdeel van de samenleving. Voor het eerst kregen vrouwen het recht op een erfdeel. In het nieuwe sociale klimaat, vrouwen herontdekten zichzelf en werden zeer actieve leden van de samenleving die nuttige diensten verleenden tijdens de oorlogen die de heidense Arabieren de opkomende islamitische umma opdrongen. Ze droegen proviand voor de soldaten, verzorgde ze, en vocht zelfs naast hen als dat nodig was. Het werd een gewoon gezicht om vrouwen hun echtgenoten op het land te zien helpen, zelfstandig handelen en ondernemen, en uitgaan van hun huizen om hun behoeften te bevredigen.
'A'isha meldde dat Saudah bint Zam'ah op een avond uitging. 'Umar zag haar en herkende haar en zei, “Door God, O Sauda, waarom verberg je je niet voor ons?” Ze ging terug naar de Profeet, vrede zij met hem, en vertelde hem erover terwijl hij aan het eten was in haar kamer, brengt zelfbeheersing: “Het is door God toegestaan dat je eropuit gaat voor je behoeften.” Het overheersende idee in de islamitische leer met betrekking tot mannen en vrouwen is dat man en vrouw volwaardige partners moeten zijn om van hun huis een gelukkige en welvarende plaats te maken., en dat ze loyaal en trouw aan elkaar moeten zijn, en oprecht geïnteresseerd in elkaars welzijn en het welzijn van hun kinderen. Van een vrouw wordt verwacht dat ze een humaniserende invloed op haar man uitoefent en de strengheid inherent aan zijn aard verzacht. Een man wordt opgedragen de vrouwen onder zijn hoede op te leiden, zodat ze de kwaliteiten cultiveren waarin ze, door hun aard, uitblinken.
Deze aspecten werden sterk benadrukt door de Profeet, vrede zij met hem. Hij spoorde mannen aan om vrome vrouwen te trouwen en vrouwen om trouw te zijn aan hun echtgenoten en vriendelijk te zijn voor hun kinderen. Hij zei: “Onder mijn volgelingen zijn de beste mannen degenen die het beste zijn voor hun vrouw, en de beste vrouwen zijn zij die het beste zijn voor hun echtgenoten. Voor elk van deze vrouwen is een beloning vastgesteld die gelijk is aan de beloning van duizend martelaren. Onder mijn volgelingen, opnieuw, de beste vrouwen zijn zij die hun echtgenoten bijstaan in hun werk, en hou zielsveel van ze voor alles, behouden wat een overtreding van Gods wetten is.”
Eens vroeg Mu'awiyah aan de Profeet, vrede zij met hem: “Wat zijn de rechten die een vrouw heeft ten opzichte van haar man?” De profeet, vrede zij met hem, antwoordde: “Voed haar als je je eten neemt, geef haar kleren om te dragen als jij kleren draagt, weerhouden haar een klap in het gezicht te geven of haar te mishandelen, en scheid niet van je vrouw, behalve in huis.” Er kwam eens een vrouw naar de Profeet, vrede zij met hem, met een klacht tegen haar man. Hij vertelde haar: “Er is geen vrouw die iets verwijdert om het op de juiste plaats terug te plaatsen, om het huis van haar man op te ruimen, maar dat God het als een deugd voor haar neerzet. Er is ook geen man die hand in hand met zijn vrouw loopt, maar dat God het als een deugd voor hem neerzet; en of hij verliefd zijn arm om haar schouder legt, zijn deugd wordt vertienvoudigd.” Eens hoorde men hem de vrouwen van de stam Quraish prijzen, gezegde: ” . . . omdat ze de aardigste zijn voor hun kinderen terwijl ze baby's zijn en omdat ze zorgvuldig waken over de bezittingen van hun echtgenoten.”
De Shari'ah (Islamitische wet) beschouwt vrouwen als de spirituele en intellectuele gelijken van mannen. Het belangrijkste onderscheid dat het tussen hen maakt, is in het fysieke rijk, gebaseerd op het billijke principe van eerlijke arbeidsverdeling. Het wijst het meer inspannende werk toe aan de man en maakt hem verantwoordelijk voor het onderhoud van het gezin. Het wijst het werk van het huishouden en het opvoeden en opvoeden van kinderen toe aan de vrouw, werk dat van het grootste belang is bij het opbouwen van een gezonde en welvarende samenleving.
Het is een feit, echter, dat goed bestuur op binnenlands gebied onmogelijk is zonder een eengemaakt beleid. Om deze reden vereist de Shari'ah een man, als hoofd van het gezin, om met zijn familie te overleggen en vervolgens het laatste woord te hebben in beslissingen daarover. Daarbij mag hij zijn voorrecht niet misbruiken om zijn vrouw schade toe te brengen. Elke overtreding van dit principe brengt voor hem het risico met zich mee de gunst van God te verliezen, omdat zijn vrouw niet zijn ondergeschikte is, maar zij wel, om de woorden van de Profeet te gebruiken, vrede zij met hem, 'de koningin van haar huis', en dit is de positie die een ware gelovige zijn vrouw moet geven. In tegenstelling tot deze verlichte leerstellingen van de islam met betrekking tot vrouwen, Het westerse gepraat over de bevrijding of emancipatie van vrouwen is eigenlijk een verkapte vorm van uitbuiting van haar lichaam, ontneming van haar eer, en degradatie van haar ziel!
Met dank aan de Jannah-organisatie
Word lid van onze Facebook-pagina op www.facebook.com/purematrimony meer leren.
Ik geloof dat Allah vrouwen alles heeft gegeven wat ze willen,en maakt ze gelijk 2 Heren. maar mannen van Saoedi-Arabië,Wil niet dat vrouwen gelijk zijn aan mannen,Eigenlijk beschouwen ze haar als een object dat in haar huis zou moeten blijven tot ze gaat trouwen en daarna kinderen krijgt,als ze oud wordt, trouwt hij met een andere vrouw.
Dit is de waarheid van Saoedische mannen.
Subhan Allah mooi artikel, mensen zijn het misschien niet met me eens, maar ik denk en geloof dit ja, de islam heeft vrouwen veel rechten gegeven, maar hebben de moslimmannen hun hun rechten gegeven volgens de koran en de soennah, nee, dat hebben ze niet. Er zijn nog steeds delen van de wereld waar moslimvrouwen als schoeisel worden behandeld. Moslimmannen moeten dit artikel misschien aandachtig lezen .
dat is waar, zowel mannen als vrouwen hebben hetzelfde recht, maar verschillende verantwoordelijkheden,,
erg trots op de rechtvaardiging van vrouwenrechten door de islam
De man moet voor de vrouw zorgen, alles wat ze nodig heeft,
ER IS GEEN TWIJFEL DAT DE ISLAM ALLE RECHTEN HEEFT GEGEVEN AAN VROUWEN ALS MENS, MAAR ONGELUKKIG HEBBEN MOSLIMS HUN RECHTEN ONTTROKKEN DIE WORDEN UITGEBUITEN DOOR DE WESTERSE SAMENLEVING. DAAR MOETEN ALLE MOSLIMS ALLE RECHTEN VAN DE VROUWEN GEVEN, HETZIJ ALS MOEDER. ZUSTER.DOCHTER OF VROUW.
Dit is een goed werk om ons de vrouwen onze rite te laten kennen,echt, de westerse cultuur lijkt alles te hebben weggevaagd,maar de waarheid staat nog steeds dat ISLAM DE IDEALE MANIER VAN LEVEN IS.
De koran zegt ook dat de man zijn vrouw mag slaan als laatste redmiddel, zelfs op de verdenking dat ze iets verkeerds deed…toch staat er niet in wat de vrouw kan doen als haar man haar slecht behandelt. Het kan me niet schelen wat iemand zegt, maar dat is verkeerd..geweld promoten om een probleem op te lossen. Ook als ze iets verkeerd heeft gedaan, hij mag nooit worden aangemoedigd om haar te slaan. Als mijn man ooit een hand op me durft te leggen om me te slaan…Ik zal zijn ballen breken. Een vrouw mag nooit accepteren of denken dat geweld onder geen enkele omstandigheid oké is, tenzij het voor zelfverdediging is... alsof ze hem aanvalt met een mes, dan ja, hij zou gewelddadig moeten zijn om zichzelf te redden als het moet. Als mens is het al erg genoeg dat we soms gewelddadig zijn, maar als een boek waar je naar opkijkt voor morele begeleiding mannen daadwerkelijk aanmoedigt om hun vrouw te slaan, Ik heb er geen respect voor. Als man en vrouw er niet uitkomen door het gewoon uit te praten en te proberen te veranderen, dan is scheiden de beste oplossing. Geen behoefte aan geweld. Allah had beter moeten weten. :DE