Kwento ng mag-asawa

Pinagmulan :islamiceexperiences.com

Kuwento na isinumite ni Ishrat Ali

Bismillah Ar Rahman Ar Raheem

Minsan sa isang magandang lupain ay nanirahan ang isang batang babae na nagngangalang Summaiyya na ikinasal sa isang lalaking tinatawag na Khalil. Pareho silang napaka-relihiyoso at nagsikap na gawing sentral na aspeto ng kanilang buhay ang Islam. Di-nagtagal pagkatapos ng kanilang kasal, Nainis si Summaiyya sa pananatili sa bahay; may gusto siyang gawin para sa Ummah. Mahilig siyang magbasa at magsulat, at magbabasa ng isang Hadith araw-araw sa kanyang asawa. Mahal na mahal ni Summaiya ang kanyang asawa at pinakitunguhan siya nang may kabaitan. Siya ay sumunod sa kanya, at, kapalit, mahal na mahal siya ng asawa niya.

Isang gabi pagkatapos ng hapunan, tinanong niya si Khalil kung posible bang magtrabaho siya. Walang sinabi si Khalil. Sa susunod na araw gayunpaman, pagkatapos ng Fajr, nabanggit niya na hindi siya pumasok sa trabaho. Nagkulong siya sa isang silid nang hindi sinasabi kay Summaiyya kung ano ang kanyang ginagawa at nag-iingay.

Pagkatapos ng maghrib prayer, hiniling siya ng kanyang asawa na maghanda. Habang nagmamaneho ay tinanong niya ito kung anong klaseng libro ang gusto niyang basahin. Sinabi niya sa kanya na gusto niyang magbasa ng mga librong Islamiko na may kaugnayan sa panitikan, sining, at kasaysayan. Pagkatapos, Inihinto ni Khalil ang kanyang sasakyan sa isang Islamic bookstore at hiniling sa kanya na pumili ng ilang libro para sa kanya. Tinanong niya ito kung ano ang nangyayari ngunit wala itong sinabi sa kanya. Susunod, nagpunta sila sa isang bookstore at nakakuha ng maraming iba't ibang uri ng libro. Pumili din si Sumaiyya ng ilang Middle Eastern, Indian, at mga Chinese cookbook.

Nang gabing iyon ay magkasama silang naghapunan sa paborito nilang Afghan Restaurant, at pagkatapos ay pumunta sa masjid upang magdasal ng Isha Salat. Pag-uwi nila ay dinala ni Khalil ang lahat ng librong binili nila kanina sa kwarto niya. Hiniling niya sa kanya na matulog ngunit halos hindi makatulog si Summaiya! Nagtataka siya kung ano ang nangyayari at natuksong pumunta sa silid at tingnan ngunit sa huli ay nakatulog.. Bandang alas-4 ng umaga ay ginising siya ni Khalil para sa pagdarasal ng Tahajjud. Pagkaraan, pinapikit niya ito at dinala sa kwartong kinaroroonan niya buong araw, at hiniling sa kanya na buksan ang mga ito. Iminulat niya ang kanyang mga mata at nagulat siya nang makita niya ang isang magandang maliit na library. Ginawa siyang opisina ng kanyang asawa sa bahay! Binili pa niya ito ng laptop at inayos ang lahat, handa nang gamitin!

Lumingon sa kanya si Khalil at sinabing, “O aking mahal na asawa, Mahal kita alang-alang sa Allah Subhana Wa Ta’ala. Pananagutan kita at gusto kong protektahan ka palagi. Humingi ka sa akin ng pahintulot na magtrabaho at iginagalang kita para doon, gayunpaman, Gusto kong magpahinga ka sa bahay habang papasok ako sa trabaho. Nais kong bigyan ka ng kaligayahan at lahat ng maaari mong hilingin. Sana magustuhan mo ang regalo ko sayo. Ayokong magtrabaho ka sa ibang lalaki maliban sa akin. Pa rin, kung sa tingin mo ay gusto mong magtrabaho sa labas ng bahay, saka hindi kita pipigilan. Ito ay gayunpaman magalit sa akin.”

“Ang mga lalaki ay ang mga tagapagtanggol at tagapagpanatili [qawwaamoon] ng mga babae, sa panig na ito o sa gilid na iyon [lakas] kaysa sa iba, at dahil sinusuportahan nila sila mula sa kanilang mga kayamanan…” (Qur’an 4:34)

Napangiti si Sumaiyya at pabirong sinabi na pwede siyang magtrabaho. Nagpasalamat siya sa opisina at pumayag na manatili sa bahay. Araw-araw kapag umuuwi si Khalil, makikita niya ang kanyang asawa na abala sa mga aklat na kumukuha ng kaalaman at karunungan na ibinigay sa kanya. Habang lumilipas ang mga buwan, sinimulan niyang bigyan siya ng payo mula sa kanyang natutunan at kung saan ay upang mapatunayang kapaki-pakinabang para sa kanyang kumpanya. Tinuruan din siya ni Khalil tungkol sa kanyang negosyo, at pinahintulutan pa siya ng ilang responsibilidad sa ilan sa mga proyekto sa trabaho. Binayaran naman niya ito ng malaki para sa maliit na trabaho na ibinibigay niya sa kanya araw-araw at gumugol ng maraming oras sa kanya upang hindi niya madama na nag-iisa siya..

Ang kaayusan na ito ay matagumpay na gumana para sa mag-asawa, at sa oras, nagkaroon sila ng apat na magagandang anak.

Isang araw, Naaksidente si Khalil. Isinugod siya sa ospital na nagtamo ng pinsala sa tuhod. Sinabi ng mga doktor na hindi siya makakalakad nang hindi bababa sa anim na buwan o higit pa. Ginawa ni Sumaiyya ang lahat para mapangalagaang mabuti ang kanyang asawa at ang tahanan. Pagkatapos ng isang buwan, Pakiramdam niya ay may kakulangan ng pera sa kanilang bank account. Una siyang naghanap ng ilang trabaho online at nakahanap ng posisyon sa pagtuturo sa isang Islamic school. Pagkatapos ay matalino niyang ipinaliwanag sa kanyang asawa ang tungkol sa krisis sa pananalapi na kanilang pinagdadaanan at tinanong siya kung maaari siyang mag-ambag sa mga pangangailangan sa bahay. Pagkaraan ng ilang sandali, pumayag naman ang asawa niya.

Maghapong nagtatrabaho si Sumaiyya sa paaralan at pagkatapos ay uuwi upang alagaan ang kanyang mga anak at si Khalil. Araw-araw siyang nagdarasal para kay Khalil at sa kanyang mga anak. Sa lalong madaling panahon, gumaan ang kanyang pasanin nang bumalik si Khalil sa kanyang kalusugan at makabalik sa trabaho. Ngayong gumaling na ang kanyang asawa sa aksidente, Nakaalis si Sumaiyya sa kanyang trabaho at manatili sa bahay para alagaan ang mga bata. Nagpasalamat si Khalil sa kanyang ginawa at nagpasalamat sa kanyang pagiging napakahusay at sumusuportang asawa.

Ang Propeta (Sala Allahu Alayhi Wa Sallam) ginawang responsable ang bawat indibidwal sa Lipunang Islamiko para sa mga nasa ilalim ng kanyang awtoridad sa paraang walang sinuman, lalaki o Babae, maaaring umiwas sa responsibilidad (Ideal na Muslim, 190).

Siya (Sala Allahu Alayhi Wa Sallam) sabi:

“Bawat isa sa inyo ay isang pastol, at bawat isa ay may pananagutan sa mga nasa ilalim ng kanyang pangangalaga. Ang isang pinuno ay isang pastol; ang lalaki ang pastol ng kanyang pamilya; ang babae ang pastol ng bahay ng kanyang asawa at mga anak. Para sa bawat isa sa inyo ay isang pastol at bawat isa sa inyo ay may pananagutan para sa mga nasa ilalim ng kanyang pangangalaga.” (Bukhari at Muslim)

Ang Propeta (Sala Allahu Alayhi Wa Sallam) totoo naman ang sinabi niya:

“Ang mundong ito ay walang iba kundi pansamantalang kaginhawahan, at ang pinakadakilang kagalakan sa mundong ito ay isang babaeng matuwid.” (Muslim 10/56)

Sugo ng Allah (Sala Allahu Alayhi Wa Sallam) sabi:

“O mga tao! Matakot kay Allah tungkol sa mga kababaihan, Katotohanan, kinuha ninyo sila sa katiwasayan ni Allah at ginawa ninyong matuwid ang kanilang mga katauhan sa inyo sa pamamagitan ng mga Salita ni Allah! Ito ay tungkulin sa kanila na igalang ang kanilang mga karapatan sa pagsasama at, hindi gumawa ng mga gawaing hindi nararapat na, kung gagawin nila, may awtoridad kang parusahan sila, hindi pa malubha. Kung ang iyong mga asawa ay umiwas sa kahalayan at tapat sa iyo, damitan at pakainin sila ng angkop.” (Pahina ng Ar Raheeq Al Makhtum 541)

________________________________________
Pinagmulan :islamiceexperiences.com