Sevgini his qilishni xohlash inson tabiatining bir qismidir. To'yimdan oldingi oylarda, Men Ollohdan nikohimni barakali qilishini, uni rahm-shafqat va muhabbatga to'ldirishini tez-tez so'rardim. Mening qalbim bog'liqlik bilan tavsiflangan munosabatlarni orzu qildi, mehr va oxir-oqibat, sevgi. Shunga qaramay, men o'ylagandek, Men musulmonlar ham, musulmon bo‘lmaganlar ham shunday do‘stlikni xohlashlarini angladim. Iymonli ham, iymonsiz ham sevgini his qilishi mumkin. Xo'sh, qanday qilib, bu keng maydonga nisbatan, mo'min sifatida ajratib ko'rsatish mumkinmi??
Mening javobim turmushga chiqqan opa-singillardan oldingi maradvice orqali kelmadi. Aksincha, Bu hikmatli zotdan kelgan, Hamma narsani biluvchi: ". . . Iymon keltirganlar esa Allohni ko'proq sevadilar (hamma narsadan ko'ra) . . .” [2: 165] Yakuniy sevgi - bu tasavvur qilib bo'lmaydigan sevgi, sezilmaydigan sevgi; mo'minning Robbiga bo'lgan muhabbati. Ibn ul-Qayyimga nisbat berilgan go'zal ibora buni o'zida mujassam etgan:
“Darhaqiqat, qalbda boʻshliq borki, uni faqat Alloh bilan birga olib tashlash mumkin emas… Va unda bir bo'shliq borki, uni faqat Unga bo'lgan muhabbat va Unga yuzlanib, doimo Uni zikr qilish bilan to'ldirib bo'lmaydi.…”
Savolimning birinchi qismiga javob berildi. Erimni asosiy maqsad qilib qo'yib, munosabatlarimni muvaffaqiyatli qilishga urinish o'rniga, Men buni Yaratganimni sevish vositasi deb bilishim kerak edi. Meni yaratgan va umr yo'ldoshim bilan ne'mat qilgan Zotni sevish orqaligina haqiqiy rozilikka erisha olaman. Ammo bu sevgi nimani anglatadi?, va buni qanday ifodalashim mumkin edi?
Turmushga chiqishimdan biroz oldin, Men islomiy dam olish marosimida qatnashdim, Bu erda barcha opa-singillar so'ralgan: “Sevgini qanday ifodalash mumkin??“Atrofimda turmushga chiqqan opa-singillar o'z hissamni qo'shishdan qo'rqardi, birinchi navbatda ko'rib chiqiladigan mavzulardan biri nikoh sevgisi bo'lishini bilish, va men hali boshdan kechirmaganman. Javoblar sovg'alar berishni o'z ichiga oladi, bir-biriga va tana tili orqali tabassum, ammo bular faqat tabiiy sevgi bilan bog'liq edi. Ammo chuqurroq mulohaza yuritishni talab qiladigan bitta taklif bor edi: "qurbonlik". Bola onasini sevganda, u uchun qurbon qilishga tayyor bo'ladi, u unga quloq soladi va unga itoat qiladi. Bola o'z sevgisini onasining xohish-istaklaridan ustun qo'yganidek, mo'min, Alloh taoloni chinakam sevuvchi, xuddi shunday ifodalaydi:
"Demoq (Ey Muhammad insoniyatga): 'Agar Siz (haqiqatan ham) Allohni seving, keyin menga ergashing (ya'ni. Muhammad ko‘rdi), Alloh sizni sevadi va gunohlaringizni mag'firat qiladi. Alloh mag'firatli zotdir, Mehribon"" [3: 3]
Bas, agar men mo'minning xususiyatlari bilan o'zimni ziynatlamoqchi bo'lsam, va qalbim orzu qilgan eng oliy sevgini his eting, Sevimli payg‘ambarga ergashib, nafs va nafsimni qurbon qilishim kerak edi(ko'rgan).
“Kimki Payg‘ambarga itoat qilsa (Muhammad), Albatta, Allohga itoat qildi…” [4: 80]
O'tmish olimlaridan biri Qur'on va Sunnat o'rtasidagi munosabatni tasvirlash uchun qushning ikki qanotiga o'xshatishdan foydalangan.. Agar bittasi yo'qolsa, qush ucha olmaydi. Rasulullohga ergashish orqali, Allohga ergashgan bo'lardim , va bu yakuniy muvaffaqiyatga olib keladi. Lekin Allohga bo'lgan muhabbat o'z-o'zidan muvaffaqiyatga olib keladimi?? Alloh tasdiqlaganidek, Makkaliklar Allohni sevardilar, Ammo sevgilari ularga foyda keltirdi?
“Odamlar orasidan oladiganlar ham bor (ibodat uchun) Allohdan o'zgalar raqibdir (Allohga). Ularni Allohni sevganidek sevadilar. Lekin iymon keltirganlar, Allohni ko'proq seving (hamma narsadan ko'ra).” [2: 165]
Chunki ular o'z butlarini Allohni sevganidek yaxshi ko'rar edilar, ularning sevgisi shirkni tashkil qildi. Ularning qalblari iymondan xoli, shirk bilan to'lib-toshgan edi, ularning sevgisini samarasiz qilish. Agar Allohga bo'lgan muhabbatim foydali bo'lishini istasam, qalbimni Unga hammadan ham, hamma narsadan ham ko'proq bog'lashim kerak edi..
Lekin qanday qilib o'z tabiiy sevgimni Allohning sevgisi bilan birlashtira olardim ? Nikohda umid qilgan sevgim Allohga bo'lgan muhabbatimni qanday oshirardi?, Menga bu hayotda ham, keyingi hayotda ham foyda keltiradi? Men bildimki, Allohga bo'lgan muhabbat turli ko'rinishlarda namoyon bo'ladi. Shuning uchun, Men buni nikoh orqali ko'rsata olmadimmi?? Albatta qila olardim, Chunki Alloh yaxshi ko'rgan narsani sevish va mo'minni Uning roziligi uchun do'stlash U zotga bo'lgan muhabbatimni izhor qilishning bir usuli edi..
Ko'rib chiqilayotgan masala ustida fikr yuritish orqali, mening dastlabki savolimga javob aniqroq bo'ldi. Sevgi haqida gap ketganda, Men o'zimni imonli sifatida quyidagi uchta tarzda tavsiflashim mumkin edi:
Birinchidan, Rabbimga bo'lgan sevgim yuragimda yashovchi sevgining barcha boshqa shakllaridan ustun bo'lishini ta'minlash orqali. Xuddi iymonning ta'rifi a'zolarning amallarini hamda qalbga iymon keltirish va tilda tasdiqni o'z ichiga olganidek., Allohni sevish buni ko'rsatish uchun amallarni talab qiladi.
Ikkinchidan, agar tabiiy sevgi Allohning haqiqiy sevgisiga mos kelsa, demak, bu sevgining har ikkala shakli bir-biriga bog'langanligi sababli Unga bo'lgan sevgini ko'rsatishning bir vositasidir.
Nihoyat, xuddi bola onadan mehrga muhtoj bo'lganidek, qalb esa buning evaziga Yaratgan tomonidan sevilishga intiladi. Qodir Tangrini chinakam sevish o‘sha muhabbatning qaytishiga olib keladi, Alloh yuqoridagi oyatda va'da qilganidek.
Shunday qilib, mo'min uchun, sevgining barcha shakllari foydali bo'lishi mumkin. Endi o'zingizga savol berish vaqti keldi: sevgingiz qanchalik foydali?
Ummu Abdir-Rahman Buyuk Britaniyada joylashgan mustaqil yozuvchi. Uning yozishi orqali, u o'ziga va boshqalarga asosiy masalalarni eslatishga harakat qiladi, imondoshlariga ilhom va dalda berish umidida.
Manba: Ummu Abdurrahmon, , http://sisters-magazine.com/index.php?option=com_k2&view=item&id=1617%3Abenefcial-love
Javob qoldiring