10 Роҳҳои омодагӣ ба издивоҷ

Мо дар замоне зиндагӣ карда истодаем, ки одамон ба ҷои нақшаи издивоҷи комил ба нақша гирифтани тӯи арӯсӣ машғуланд.

Дар хотир доред, ки тӯи арӯсии шумо танҳо як рӯз аст – дар ҳоле ки издивоҷ то охири умри шумост.

Барои кӯмак ба шумо дар оғоз, инҷо ҳастанд 10 чизҳоеро, ки шумо бояд ба назар гиред, то ба шумо барои омода шудан ба издивоҷ кӯмак кунанд:

1. Ҳамсари ояндаи шумо комил нахоҳад буд – Биёед бо он рӯ ба рӯ шавем – шумо ҳам нестед! Агар шумо ба заъфҳо ва нокомилҳои ҳамсаратон аз ҳад зиёд таваҷҷӯҳ кунед, шумо ҳеҷ гоҳ аз онҳо беҳтаринро ба даст намеоред.

2. Шавҳари шумо шояд гузашта дошта бошад – Дар гузаштаи худ чизҳое хоҳанд буд, ки шумо намехоҳед, ки ҳамсари ояндаатон ҳеҷ гоҳ аз онҳо огоҳ бошад.. Сабабе ҳаст, ки гузаштаро гузашта мегӯянд – зеро он нест ва шумо онро тағир дода наметавонед! Ҷуфти оқил диққати худро ба ҳозира ва оянда медиҳанд.

3. Издивоҷ кати садбарги НЕСТ! Барои кори издивоҷатон бисёр вақт лозим аст – ки чаро онро нисфи дини шумо меноманд. Интизор бошед, ки вақте шумо онро пайдо мекунед, мубориза ва душворихо дар пешанд. Ин ҳаёт аст. Он чизе ки ғайривоқеӣ аст, интизори ҳама чиз аҷиб аст.

4. Муваффақияти издивоҷи шумо аз ҳардуи шумо вобаста аст – Сабр, кори душвор, мувофиқат, дастгирии эҳсосӣ ва субот танҳо баъзе аз аломатҳои издивоҷи муваффақ мебошанд – Пас, агар шумо медонед, ки шумо бо инҳо мубориза хоҳед бурд, АКНУН пеш аз ворид шудан ба никка ба онҳо кор карданро оғоз кунед. Ҳеҷ гоҳ ҳаёти худро бо ҳаёти дигарон муқоиса накунед, зеро дар асл, шумо намедонед, ки паси дарҳои баста чӣ мегузарад.

5. Издивоҷи худро барои муваффақият муқаррар кунед, на нокомӣ – Эҷоди 'файервол’ дар хаёли худ карор дихед, ки wпас шумо издивоҷ мекунед, дар ҳаёти шумо барои дурӯғ ҷой нест, фиреб, носипосӣ, танбалӣ, нотавонӣ бахшидан, бухл, набудани муҳаббат, таъсири беруна ва ғ. Издивоҷи шумо як паймони муқаддаси байни шумо ва ҳамсаратон аст ва новобаста аз он, ки чӣ гуна аст, Огоҳ бошед, ки Худо ба ҳар коре, ки мекунед, биност. Бо доштани муносибати бетаҳаммул ба чизҳое, ки метавонанд издивоҷи шуморо вайрон кунанд, шумо барои зинда мондан имконияти беҳтаре хоҳед дошт.

6. Барои кор кардан дар он омода бошед! – Бадтарин чизе, ки шумо метавонед ба издивоҷ оварда метавонед, танбал аст, муносибати хунукназарона. Аз афти кор баъзехо гумон мекунанд, ки хангоми ба шавхар баромадан вазифаи худро ичро кардаанд. Аммо, агар шумо хоҳед, ки боғи зебо дошта бошед, шумо бояд онро тарбия кунед ва ба он чизҳое диҳед, ки барои воқеан рушд кардан лозим аст – ва ин мунтазам нигоҳ доштани онро дар бар мегирад, нигохубини он ва аз алафхои бегона тоза будани он. Хонаи хушбахт аз боғи зебо муҳимтар аст – Пас, агар шумо хоҳед, ки муносибати шумо гул кунад, шумо бояд омода бошед, ки доимо дар он кор кунед!

7. Хатто Аллох хам хатохоро мебахшад! – Аллоҳ таоло аз мо комил буданамонро интизор нест ва ба мо тавба ва тавоноии истиғфор ва омурзиши касонеро, ки ба мо ситам кардаанд, додааст.. Ба инкишоф додани ин ҷанбаи хислати худ ҳоло шурӯъ кунед, зеро вақте ки шумо издивоҷ мекунед, бисёр вақтҳо хоҳад буд, ки шумо бояд худро фурӯтан кунед ва аз ҳамсаратон бахшиш пурсед… ва худи шумо мехоҳед, ки ҳамсаратон шуморо бубахшад! Дар хотир доред, ки барои ҳавасманд кардани тағирот дар ҳамсари ояндаатон муҳаббати зиёд лозим аст, муошират, дуо ва дастгири.

8. Издивоҷ ҳамеша хатар аст – Шумо намедонед, ки Худо барои издивоҷатон чӣ интизор аст ё чӣ гуна вазъият тағйир меёбад ё ҳардуи шумо бо чӣ имтиҳон хоҳанд шуд.. Агар шумо ба издивоҷи худ бо идеяи камолот ворид шавед, шумо онро нахоҳед дошт.Ҳамеша барои тағирот омода бошед – зеро ҳаёти шумо метавонад дар як лаҳза тағир ёбад.

9. Издивоҷ садоқат ва муҳаббатро талаб мекунад – Агар шумо наметавонед бо одамон эҳсосотӣ кунед, ин дуруст аст. Аммо иртибот надоштан бо ҳамсаратон издивоҷи шуморо мекушад. Бадтараш, фарзандони шумо сахт осеб мебинанд. Дар мулоим будан кор кунед, навъ, эҳтиром ва дӯст доштан ва бо худ шартнома бандед, то дар ҳақиқат ба ҳамсар ва издивоҷи худ содиқ бош.

10. Издивоҷ қурбониро талаб мекунад – Зеро "ман" вуҷуд надорад’ дар ДАСТА. Бале, оиладор будан як қисми даста будан аст ва вақтҳое мешаванд, ки шумо бояд қурбонӣ кунед ва ҳама чизро диҳед. Агар шумо ба ин кор омода набошед, пас ин тавр фикр кунед – шумо наметавонед аз ҳисоби бонкӣ бозпас гиред, агар шумо дар аввал пул надошта бошед. Издивоҷ ба суратҳисоби бонкие монанд аст, ки дар он шумо иродаи нек ва муҳаббатро мегузоред. Шумо наметавонед бозпас гиред, агар шумо ҳеҷ гоҳ ба он чизе нагузоред.

Худованд ба мо ҳикмат ва тавоно ато фармояд, ки ба издивоҷамон дуруст омода шавем омин!

Издивоҷи пок – Кӯмак ба мусулмонони амалкунанда барои якҷоя шудан ва якҷоя мондан

РОЙГОН гиред 7 Озмоиши рӯзонаи издивоҷи пок ИН ҶО.