Инро мубодила кунед
Сарчашма : islamicawakening.com
Аз ҷониби Байина Сиддиқ
“Ман парвое надорам, ки оё ман ҳастам 55 вақте ки ман мактабро тамом мекунам, То таҳсилро тамом накунам, шавҳар намекунам.”
Дар боло иқтибос аз як ҷавонзани мусалмон аст, ки аз паи он чизест, ки вай ном дорад “маориф.” Мутаассифона, садоқати қавии вай барои хатми донишгоҳи бакалаврӣ ва баъдидипломии ғарбӣ “маориф” низом тамоюли рӯзафзуни ҷавонони мусалмон дар ин ҷомеаро инъикос мекунад: то он даме, ки онҳо соҳиби а “дараҷа” пеш аз он ки умеди издивоҷро ба даст оранд. Аз ин ҳам даҳшатноктар ин аст, ки ин ҷавонони мусалмон’ падару модарон хамон идеологияи бемориро инъикос мекунанд.
Ягон хел, системаи ғарбии “маориф” Исломро авлавияти марказии мусулмонон иваз кардааст’ зиндаги мекунад. Ин фидокории кӯр барои гирифтани унвон дар оилаи мусалмонон чунон реша гирифтааст, ки агар духтар худаш ба издивоҷ таваҷҷӯҳ кунад, волидон танҳо ба далели он ки вай бояд мактабро хатм кунад, издивоҷро манъ мекунанд. Хамин тавр, издивоҷ амалан як калимаи бад дар чанд доираҳои мусалмон табдил шудааст, агар ин калима “издивоҷ” умуман бо издивоҷи а “духтар” ки ба охир нарасидааст “мактаб,” яъне. “коллеҷ.” Албатта, агар вай мактаби миёнаро тамом накарда бошад, издивоҷ аз ҳад зиёд номатлуб аст; тасаввур кардан ғайриимкон аст. Чунин равандҳои тафаккури мутаассир ба шикастани уммати мусалмонон мусоидат мекунанд, ва ба истиқрори ҳақиқии ислом дар ҷомеа ва зиндагии мо монеъ мешаванд.
Ҳар як ҷомеа поя дорад, ва он асос оила аст. Агар мо мусалмонон ба даст овардани дараҷаҳои коллеҷи ғарбӣ бартарӣ дошта бошем, аз бунёди пояи ҷомеаи исломӣ., ин барои ояндаи уммати мо чӣ мегӯяд? Гайр аз ин, дар бораи даъвои мо дар хакикат мусалмонем чи мегуяд? Бояд гуфт, ки гирифтани дараҷаи коллеҷ фоида дорад, балки вакте ки бар зидди манфиати никох баркашида мешавад, ки нисфи дини мост, издивоҷ аз он бартарӣ дорад. Хамин тавр, вакте мебинем, ки дар дилу шуури мусулмонон фоида ё “таъҷилӣ” дараҷаи коллеҷ аз издивоҷ бартарӣ дорад, дар уммати мо як хатогии ҷиддӣ вуҷуд дорад, ки аз тафаккури мо ёдовар нест.
Гарчанде, дар рӯи замин, масъалаи таълиму тарбия нисбат ба издивоҷ мураккаб ба назар мерасад, шарҳи ин падида воқеан хеле содда аст: арзишҳои асосии мо дар охират нест (охират) балки дар дуньё (ҳаёти калима). Ҳар гоҳ ба мо фармоне аз ҷониби Худо ё Расулаш диҳанд (яъне. издивоҷ), мо ин фармонро танҳо ба қадре иҷро мекунем, ки он ба мо барои расидан ба дурахши ҷаҳон халал нарасонад. Барои бисёре аз мо, агар тартнбот дуньёи моро аз хад зиёд нороҳат кунад, мо ҳама якҷоя фармонро нодида мегирем–аз ин ру, иқтибос дар боло. Барои аксари мо, агар чизе додан лозим бошад —дунё ё охират—интихоб оддӣ аст: охира аввал меравад. Аз ин рӯ, мо бартарияти мактабро нисбат ба издивоҷ дорем.
Падидаи дигаре, ки дар уммати мо роиҷ аст, ки пояҳои ҷомеаи исломии моро заъиф мекунад. (оила) ва ҳамчун замина барои таъхир издивоҷ мусулмонон хизмат мекунад’ шавқу ҳавас ба рақами хронологии ба ҳар як шахс замимашуда афзоиш меёбад, зеро он шахс тасодуфан дар рӯзи муайяни соли муайян таваллуд шудааст, маъмулан номида мешавад “синну сол.” Ягон хел, мо таърифи гарбиро дохил кардаем “кӯдакӣ” ва “камолот” то ҳадде, ки мо аксар вақт ба кӯдакони хурдсоли худ, ки синну соли издивоҷ доранд, муроҷиат мекунем “кӯдакон” ё “хеле ҷавон” издивоҷ кардан.
Ҳам тамғагузории калонсолон ҳамчун “кӯдакон” ва баҳонае, ки калонсолон ҳастанд “хеле ҷавон” Издивоҷ падидаҳое ҳастанд, ки на танҳо барои Ислом наванд, балки дар маҷмӯъ ихтирооти замони муосир ҳастанд. [кайди мухаррир: ҷуръат мекунем, ки синну соли бисёре аз саҳобаҳоро фаромӯш кунем? Чӣ тавр Усома бин Зайд дар наврасӣ ба артиш сарварӣ мекард, ва чӣ гуна мо доштем “наврас” мучохидин?]. Ва ҳамон тавре ки мо аз паи мардуми ҷаҳон ба сӯи “сӯрохи калтакалос” аз “маориф,” мо ба муаллимони муосири худ пайравй мекунем (ки ба чои паёмбар омадаанд (дид) хамчун мисоли мо) ба “сӯрохи калтакалос” васвоси бо синну сол.
Ва ҳамон тавре, ки соҳиби дипломи коллеҷ ягона муҳимтарин дастоварди ҷавони мусалмон ва оилаи ӯ шудааст., Ҳамин тавр, синну сол омили муҳимтарини муайянкунандаи он аст, ки оё шахс ҳаст ё не “тайёр” издивоҷ кардан.
Савол ин аст, мо дар ин бора чй кор мекунем? Аввал, мо бояд ҳуввияти исломии худро бозпас гирем ва ҳадафи худро дар ин замин дубора баррасӣ кунем. Вакте ки мо ин корро софдилона мекунем, мо мефахмем, ки максади мо дар ин чо хеле равшан аст: ки исломро дар хаёти мо ва баъд дар чахон чорй кунем. Ҳама чизи дигар, ба монанди таҳсил дар донишгоҳи маҳаллӣ ва гирифтани унвони коллеҷ, ба категория дохил мешавад “лавозимот,” яъне. “зарур нест.” Хамин тавр, вакте ки мусулмон бо умеди издивоч ру ба ру мешавад, ки ба категорияи он дохил мешавад “барпо намудани ислом,” набояд дудила бошад, ва дилхоҳ “лавозимот” бояд танҳо ба он ҷое, ки Ислом пайравӣ карда бошад. Дар натиҷа, сенарияи имконпазир вуҷуд дорад, бале, а “донишҷӯи коллеҷ ҷавон оиладор,” ё ҷуръат мекунам бигӯям, “донишҷӯи мактаби миёна оиладор ҷавон.”
Манфиатҳои издивоҷ хеле зиёданд, ва он фоидаҳо вақте зиёд мешаванд, ки издивоҷ зудтар ба амал меояд. Ҳифзи иффати ҷавонони мо ва ташвиқи таваллуди чанд фарзанд барои афзоиши ин уммат [набояд гуфт, ки издивоҷ барои зану мард сенарияи идеалӣ эҷод мекунад, то шонси ворид шудан ба биҳиштро афзоиш диҳанд ва нисфи дини худро иҷро кунанд.] манфиатҳои ҷиддиест, ки волидон ва ҷавонони мусулмон бояд аз нав дида бароянд. Биёед исломро барои худамон бозпас гирем ва онро ба ҷаҳониён тақсим кунем, ва биёед дар хона аз ташвиқи ҷавонписарон ва ҷавондухтарон ба издивоҷ оғоз кунем. Биёед аз нав муайян кунем “маориф” ва “камолот” бар Куръон ва Суннат асос ёфтааст. Ва Худованд моро баракат диҳад, то дар ин замин, ки мо дар тамоми паҳлӯҳои ҳаёти мо Исломро пойдор созем, ризояти Ӯ гардонем., ва биҳиштро ба даст орем, максади мо. омин.
_____________________________________
Сарчашма : islamicawakening.com
Гап дар сари он аст, ки бисёре аз занони мусалмон тасмим мегиранд, ки ба колеҷ бираванд, ба ҷои он ки сари дастонашон мунтазири шоҳзода Чарминг шаванд. Ман дар тӯли фаъолияти коллеҷам борҳо кӯшиш кардам, ки оиладор шавам, ва бо муваффақ нашудан, Ман фикр кардам, ки дар мактаби тиббӣ идома диҳам. Мусулмона дигар чи бояд кард бо зиндагиаш? Ҷавоб нест, ман боварӣ дорам.
Оё шумо мегӯед, ки таслим шудед?? Ҳеҷ сабабе вуҷуд надорад, ки касе издивоҷ накунад ва таҳсилро идома диҳад…
Махз, чунин нест, ки Мислимаҳо издивоҷ кардан намехоҳанд. Мо дар ҳақиқат мехоҳем. Аммо бачаҳо куҷоянд? Албатта, онхо дар ин дунё хастанд вале барои динаш духтареро ба зани мегиранд..ахм….НЕ. ё духтаре, ки маълумотнок ва/ё тахассуси баландтар дорад (Оҳ ман ҷуръат намекунам бигӯям Интеллигент) хмм… шояд НЕ. Бале! он чизе ки ман фикр мекардам.
Не хохар, ман дар ҳақиқат мехоҳам.. аммо оилаи муосири мо марди муқимӣ кардан мехоҳад, ки пул дорад, мошин ва молу мулк. бинобар ин хеле душвор аст
Ман бо хоҳари мо дар боло розӣ ҳастам.
Мо мехоҳем, ки пештар издивоҷ кунем, аммо дар куҷо мард? Кист, ки Худоро дӯст дорад ва аз мо таклиф кунад…
@ayesha
ман бо шумо розӣ ҳастам
Аллоҳ сизга тинчлик ва муҳаббат бахш этади
@ҳамду сано
шумо чӣ гуфтан мехоҳед?
Субханаллох мақолаи олиҷаноб. Ман хеле шод шудам, ки бо ин мақола дучор шудам, зеро бо бисёр волидони ҷавон ва калонсоли кӯдаконе, ки ҳоло як фикр доранд, вохӯрдам, ҳатто агар ин барои худашон набуд. Ман самимона бовар дорам, ки мо бояд ақидаҳои исломии кӯдак чисту калонсолро бихонем. Бо ин кор мо метавонем иншоаллох бо бисёре аз мушкилоте, ки чун оилаҳои мусалмон дар ин замон дучор мешавем, мубориза барем. ҶазоАллоҳ хайр барои хондани олиҷаноб, Аллох хамаи моро хидоят кунад ва хохарону бародарони мусалмонамонро хамсаре насиб гардонад, ки сардии чашмонашон бошад. омин
Қуръони Карим аз ҳама китобхондашуда дар ҷаҳон аст, вале камтар фаҳмида мешавад. Сабабҳои зиёде барои ин, аммо дар ниҳояти кор аз он сабаб аст, ки ҳама чиз дар Қуръон нест “сиёҳ ва сафед,” аслан аксари чизҳо чунин нестанд. Мо ба қобилияти тафаккури интиқодӣ ниёз дорем ва бештар аз ҳама барои беҳтар фаҳмидани Қуръон ба дониш ниёз дорем. Агар мо маълумот нагирем, ё а “дараҷа” мо чй тавр ‘ доно мешавем’ кифоя аст, то бифаҳмем, ки Худо ба мо чӣ гуфтааст?
Паёмбар (с) гуфт “илм талаб кун, агарчи дар Чин бошад”
Илм ИСЛОМ аст. Барои фаҳмидани он ки ҳар рӯз дар дуо чӣ мегӯем, ба мо дониш лозим аст. Агар шумо нахоҳед мисли мардону заноне бошед, ки дар деҳот дар кишварҳое мисли Покистон зиндагӣ мекунанд ва азонро мешунаванд. (ака азон) ҳар рӯз, аммо намедонанд, ки ин чӣ маъно дорад.
Сабаби он ки бисёриҳо бартарӣ медиҳанд, ки фарзандонашон пеш аз издивоҷ таҳсилро хатм кунанд, низ хеле содда аст- Шумо ҳамон қадар босавод бошед , шонси баланди издивоҷи муваффақ шумо.
Агар шумо бошед 18 аз мактаби миёна…Ҳатто нафаҳмидам, ки шумо дар ҳақиқат кӣ ҳастед ва дар зиндагӣ чӣ кор кардан мехоҳед, чӣ гуна шумо қобилияти қабули қарори оқилонаро дар бораи он, ки бо кадом намуди мард мехоҳед, ки тамоми умри худро бо он гузаронед, доред?
Ман медонам, ки таърихи ислом нишон медиҳад, ки занон ҷавон ба шавҳар медиҳанд, вале замон дигар шудааст. Ҷуфтҳо наметавонанд дар танҳоӣ зиндагӣ кунанд, то онҳо бакалавр ё ҳатто дараҷаи магистрӣ дошта бошанд, то пули заруриро ба даст оранд.
Инчунин, агар касе доштанро сар кунад “чанд фарзанд барои нашъунамои ин уммат,” як масъала бо сабабҳои АЪЛАН вуҷуд дорад.
Ман бо шумо комилан розӣ ҳастам. Ва фикр мекунам, ки барои Занони хонадон босавод ва аз худотарс бисёр муҳим аст.
Агар чизҳои хуб мебуд, одамон метавонистанд ҷавонтар издивоҷ кунанд, Ман воқеан эҳсос мекунам, ки мо бояд имрӯз ба ҷавонони худ назар кунем, Оё мо фикр мекунем, ки онҳо бо замони паёмбарамон монанданд (с),Ман фикр намекунам, ки онҳо ҳастанд , онҳо хеле дертар ба камол мерасанд ва шахсан ман фикр мекунам, ки одамон дар вақти издивоҷ ба камол расидаанд, назар ба сатҳи баланди талоқ тавассути кӯдакон’ издивоҷ кардани 'фарзандон’ зеро онхо тафаккури муносибат бо никохро надоранд.,танхо фикри ман.х
ман розӣ. Ман дар мактаби миёна оиладор шудам, ва ба ман бовар кунед, Ман пушаймонам. Ман мехостам, ки як сол ё камтар аз он интизор мешудам. Шавҳарам ҳамеша фикр мекунад, ки ман “бача” ва барои ҳамин он чизе ки ман мегӯям, беэътибор аст. Ё баъзан ман намефаҳмам, ки ӯ чӣ гуфтан мехоҳад. Он мураккаб мегардад.
Ман фикр мекунам, ки синну соли беҳтарин барои духтарон пас аз ба шавҳар баромадан аст 20. Ва лутфан бо бачае, ки дар ватан таваллуд ва калон шудааст, издивоҷ накунед, тафаккури онхо аз мо Хеле фарк мекунад. Ба ман бовар кунед. Ман ҳоло бисёр азоб мекашам.
Дуруст аст, ки дар хона баъзе мардони аҷибе ҳастанд, ва агар шумо дар ҳақиқат якеро сайд карда тавонед, назар ба он равед. дар акси ҳол. интизор шавед.
ман бо шумо розӣ ҳастам. “Бозгашт ба хона” одамон бештар “маданиятнок” аз мусулмон.
Ман дар ин рӯз ва синну сол фикр мекунам, кас лозим аст, ки талаботи фарзандони алохидаи худро фахмад ва аз руи он равад. Ҳамаро ба як категория дохил кардан мумкин нест. Ман розӣ ҳастам, ки камолот бо синну сол меояд, аммо ҳар як кӯдак’ гуногун ба камол мерасад. Ман баҳсро аз ҳарду нуқтаи назар дида метавонам, зеро ман якчанд дӯстон дорам, ки бо "ҷавон" издивоҷ кардаанд, аз чихати молия ва камолот нисбат ба дигар чуфтхои баркамол камтар доштанд, аммо машАллах оилахои зебо ва фарзандони оличанобро пойдор гардонидааст..
Ман фикр мекунам, ки ҷаҳони муосир ҷавононро ба қадри кофӣ муҷаҳҳаз намекунад, ки ҳаёт дар асл аз он иборат аст. Одамон хеле дертар ба камол мерасанд, аммо ман фикр мекунам, ки издивоҷ як чизест, ки шуморо аз ҳама гуна таҳсил зудтар ба камол мерасонад.
Ман мефаҳмам, ки бидуни дараҷаи тахассусӣ зинда мондан махсусан дар ҷаҳони ғарбӣ хеле душвор аст, аммо агар имкон бошад, ки ҷавонон дар давоми таҳсил издивоҷ кунанд, бояд ин корро кунанд, ба шарте ки касе дошта бошад, ки онҳоро дастгирӣ ва роҳнамоӣ кунад, то тавонанд. Дар ин ҷо волидон бояд кӯмак ва роҳнамоии ҳамаҷониба пешниҳод кунанд. одамон якҷоя кор карданро барои дастгирии ҳамдигар қатъ карданд ва ман фикр мекунам, ки чаро бисёр ҷавонон аз издивоҷи барвақт худдорӣ мекунанд, ҳатто агар онҳо воқеан мехоҳанд/ лозим бошанд.
Ҳамчунин ҷаҳони муосир моро аз ҳад зиёд хоҳиш кардааст, мо ба тарзи муайян зиндагй кардан боварй дорем ва маънои аслии хаётро фаромуш кардаем. Мо аксар вақт бояд ба худ хотиррасон кунем, ки камтар доштан хуб аст ва барои расидан ба ҷаҳон давидан хуб нест.
Боз як нуктаи дигарро бояд баён кунам: Ман бовар намекунам, ки таҳсил шуморо интеллектуалӣ мекунад ё аз як шахси бе тахассус дигар. Бисёр зебо ҳастанд, одамони хирадманду далер дар ин дунё, ки аз чихати тарбия чизе надоранд. Онҳо калиди муваффақиятро дар ихтиёр доранд, калиди зиндагӣ дар ин дунё ҷамъ овардани аъмол барои оянда! МашаАллах. Аллох (swt) ба мо тамоми ҳидоятро бидеҳ, то бифаҳмем, ки ҳаёт чист ва ба қадри имкон, мувофиқи суннат зиндагӣ кунем.. омин
МашаАллах ба хар як нуктае ки гуфтед розиям
Ман бо шумо розӣ ҳастам хоҳар!
@Айша
Ман намехоҳам ин баҳсро зиддиятнок ва муташанниҷ созам. Аммо лутфан ин партовҳои феминистиро аз сӯҳбат дур кунед.
Далелҳои муаллифро бо коҳиш додани он ба вокуниши автоматии мағзи шустаи феминистӣ арзон накунед., “Мардон намехоҳанд бо зани босавод, ки худаш фикр кунад, издивоҷ кунанд, бла бла.”
Муаллиф комилан дуруст аст. Мутаассифона, мавқеи ӯ аз ҷониби аксари оилаҳо куфр ҳисобида мешуд. Проблемаҳои зиёде мавҷуданд, ки ба ин масъала мусоидат мекунанд. Ин тарзи фикрронӣ аст, падару модар, чамъият, ва ҳам мардон ва ҳам занон.
Баъзе мардон танҳо зиндагии паст доранд ва палид ва беқувват ва занпараст мебошанд. Дигар мардон, монанди худам, эҳсос мекунанд, ки онҳо ба онҳо ниёз доранд 10 Номзадҳои PhD барои издивоҷ, Ба ман иҷозат намедиҳад, ки бидуни доштани издивоҷ издивоҷ кунам “пешрафта” дараҷа, ҳатто агар ман намехоҳам.
Одамон оиладор шуданро душвор мегардонанд. Яке аз чизҳое, ки хоҳарон аст’ маҳрҳои зиёдатӣ ва тӯйҳои хандаовар ва гаронбаҳо. Хоҳарон намефаҳманд, ки ин барои мардон то чӣ андоза душвор аст ва онҳо намефаҳманд, ки мард чӣ қадар бояд мисли саг кор кунад, то ин чизҳоеро, ки на танҳо нодаркоранд, балки барои издивоҷ блоканд.
хмм…шумо дар он ҷо дар бораи хароҷоти тӯйҳо ва ҳолатҳое, ки барои шахс таҳсил кардан/кор карданро ҳатмӣ кардан пеш аз издивоҷ кардан як нуқтаи дуруст доред.. Ман ҳам розӣ ҳастам, ки на мардон ифлос ва ноболиғ ва занпараст ҳастанд.
Ман шодам, ки шумо чунин ҳис мекунед.
Аммо, Мехостам равшан кунам…Ман дар ин ҷо нақшаи феминистӣ надорам. Инчунин, он бояд хуб бошад, агар ман садои феминистӣ дошта бошам…дуруст (?) 🙂
Феминизм барои муайян кардан нигаронида шудааст, таъсис додан, ва сиёсати баробархукукро мухофизат мекунанд, иктисодй, ва ҳуқуқҳои иҷтимоии занон (вики)
Ассалому алайкум варахматуллох.
Бародарону хохарони ман, Худованд барои ҳар як нияти неке, ки ҳангоми навиштани шарҳҳоятон доштаед, мукофот диҳад (ва мухаррир ва муаллифи макола). Аммо ҳуқуқи дигаронро фаромӯш накунем….Субҳоналлоҳ оё мо воқеан мехоҳем дар рӯзи қиёмат бо корҳои хайри зиёд истода бошем, вале мардумро аз худ дур кунем, зеро дар бораи онҳо дар шабака ва ё дар ҷои дигаре чизе гуфта будем, ки ба онҳо писанд наомадааст.?
Ман мехостам андешаи худро баён кунам, вале дар айни замон аз ин кор худдорӣ кардам, то чизе нагӯям, ки ба касе ё Аллоҳ нописанд ва нописанд бошад..
Фақат як насиҳат барои худам ва ҳамаи шумо дорам…..
Биёед ҳама ба муносибати худ бо Аллоҳ кор кунем ва таваккал ва умеди худро ба Ӯ гузорем, балки ба сӯи онҳо низ амал кунем.
Аллоҳ таоло барчангизни мукофотласин ва қалбимизни ҳар қандай касалликлардан сақласин, онҳое, ки аз чашм пӯшидаанд. Омин.
омин…. муносибати хуб… ҶазоАллох Хайр!!
Чаро мусулмонони маъмулии Малайзия бояд фикр кунанд, ки мардон бояд пешниҳоди худро иҷро кунанд ? Хатто Саидатина Хадича ба Наби Мухаммад хостгорй кард . агар шумо як лаҳза фикр кунед, ки мардон бояд ба занҳо пешниҳод кунанд , пас шумо сахт хато мекунед . Агар шумо хоҳед, ки издивоҷ кунед , як ёфт . Дар он ҳеҷ шарм нест . Албатта , маориф муҳим аст. Мардон намехоҳанд бо шахсе издивоҷ кунанд, ки савод надорад . Он вақт шумо фарзандонатонро чӣ гуна таълим медодед , дуруст ? аммо дар як лаҳза шумо мехоҳед, ки бо оилаатон зиндагӣ кунед . ва барои сабт , он қадар чизҳое, ки як мусалмон метавонад анҷом диҳад . Вакти худро бо дониши Ислом пур кунед.” Форум , сухбатхо , синфи кироат , бо ҷомеаи исломӣ ҷалб карда шавад ” бисьёр чизхо . Чашмону дилатро кушо . Шумо ҳайрон мешавед . -18 духтари навраси сола –
Хохар, Дин бояд муҳимтар бошад. Дониш ва маориф аст 2 чизҳои ҷудогона. Ман бартарӣ медиҳам, ки бо зани мусалмони амалкунанда издивоҷ кунам ва бо шахси таҳсилкардае, ки намоз намехонад ва ғ.
Барои таълим ҳеҷ гоҳ дер нест. Хатто баъди оиладор шудан мумкин аст, ки сохиби маълумот шавад.
Бародарон бисёранд, аз он ҷумла ман, ки танҳо вақте ки онҳо издивоҷ кардан мехоҳанд, дин меҷӯям.
Ман 2-юм
Донишҷӯи мактаби миёна ё коллеҷ чӣ гуна бояд барои оилаи худ пули кофӣ таъмин кунанд? оё идомаи таҳсил ва ҳамзамон зиндагии заношӯӣ барои ҳамсарон бори гарон мешавад? Ман постро дар ин ҷо дастгирӣ мекунам, аммо ин саволест, ки ман ба худам ҳар вақт фикр мекунам, ки издивоҷ кардан мехоҳам.
Бародар, Ман одамонеро медонам, ки ин корро мекунанд. Бале, онҳо банд ҳастанд, Ва онҳо нисфи дини худро тамом кардаанд. Онхо тахсил ва мехнатро давом медиханд.
Хоҳари Оиша аксари Грилҳо як марди сафеди Ҳусро интизоранд ,ва чӣ қадар пул, на бо дини зиёд,ки ин чи тавр интизор аст аввало дини Аллох пас аз ин хама чиз худаш меояд аммо ,мо бояд онро чукур шуни-дем…
Ҷазоҳуллоҳ ба нависанда, Аллоҳ илмингизни зиёда қилсин. Аммо дар кишваре мисли Нигерия, издивоҷи бармаҳал хандаовар ҳисобида мешавад. Ҳамчун донишҷӯён, қариб ғайриимкон аст 2 падару модарамонро бовар кунонд, ки ба мо ичозат диханд. Ва мардони мо? Ҳммм ..Бисёрии онҳо издивоҷро ба назар намегиранд, то вақте ки онҳо «бароҳат» бошанд’ (одатан дар онхо 30 с). Аллох моро ёри кунад!
омин
Ассаламу алейкум варахматуллохи вабаракатуху
Аллоҳ саъй-ҳаракатларингизни мукофотласин. омин
Аз нуқтаи назари шахсӣ, Ман фикр мекунам, ки издивоҷ барои ҷавонони мусалмон хеле муфид аст, махсусан дар ғарб, ки дар он ҷо мо ҳамеша бо мундариҷаи ҷинсӣ бомбаборон мешавем, ки дар телевизион бошад, журналхо, мусиқӣ ё ҳатто ҳангоми сайру гашт дар кӯчаҳо. Ҳамаи мо дорои он хоҳишҳои ҳайвонӣ ҳастем, ки барои баъзеҳо душвор аст ё онҳоро суст кардан осон аст, дар ҳар сурат, Ман боварӣ дорам, ки издивоҷ калиди муваффақият дар назди Худост. Фикр кунед, ки он сипарест, ки шуморо аз гуноҳ муҳофизат мекунад. Шояд ман ба шумо хотиррасон кунам, Зино танҳо зино нест, он чизест, ки ба он низ оварда мерасонад.
Мутаассифона, мушкилоти зиёде мавҷуданд, ки мо бо онҳо рӯ ба рӯ мешавем, Ман муддати тӯлонӣ ва сахт мубориза бурдам, то волидонамро бовар кунонам, ки маро издивоҷ кунанд… ва ин барои мақсадҳои динӣ буд, ва онҳо рад мекунанд.. хох бо сабабхои маданй бошад, хох тарбиявй. Ин сахт аст, аммо Алхамдулиллох ба Аллох таваккул кардам ва пайваста дуо кардам ва акнун ба Субханн Аллох машгулам..
Дар робита ба ёфтани ҳамсари дуруст, Ман гумон мекунам, ки шумо метавонед ин иншооти онлайнро ба монанди purematrimony.com истифода баред. вагарна бародарону хоҳарони ҷавон бояд бародарони ҷинси муқобили худро бигиранд (агар дошта бошанд, агар амакбачахо) ба рӯйдодҳои ҷомеаи исломӣ, ва агар шумо касеро бинед, ки ба шумо таваҷҷӯҳ дорад, аз бародар ё хохаратон пурсед (махрам) ки барои шумо ба онҳо наздик шавад. Ин роҳи ҳалолест, ки ман тавсия дода метавонам.
Ин ша Аллох, Аллох барои сабри шумо подоши хамаи шумо медихад, Аллох бо сабркунандагон аст 🙂
Ваалейкумсалому рахматуллохи вабаракатуху
P.S
Метавонам илова кунам.. Ман ҳоло дар як дараҷа таҳсил мекунам, Сабаби асосии ин қадар тӯлонӣ будани волидонам розӣ аст. Ҳар як шахс метавонад ба осонӣ ин дуро муттаҳид кунад, то он даме, ки ҳамсаратон дастгирӣ ва фаҳмиш дорад. Ин ша Аллох.
Ман фикр мекунам, ки ин мақола баъзе нуктаҳои хуб дорад. Аммо, тарбия набояд суст карда шавад. Дар байни ҳарду бояд мувозинат вуҷуд дошта бошад. Ман фикр мекунам, ки ин барои мусулмонон муҳим аст (махсусан онҳое, ки дар ҷомеаҳои ғарбӣ зиндагӣ мекунанд) ки ҳадафҳои таълимии худро идома диҳанд, зеро ин ба онҳо имкон медиҳад, ки бо дигарон оқилона ва муошираттар ҳис кунанд. Плюс, бисёре аз волидайне, ки духтарони худро барои идомаи таҳсил ташвиқ мекунанд, бештар итминон доранд, ки баъд аз онҳо духтарашон танҳо дармонда нахоҳад шуд.. Вай метавонад мустақилона зиндагӣ кунад, бидуни раҳми дигаре ба ҷуз Аллоҳ (СВТ).
Ба андешаи ман, таълим неъмат аст. Далели он ки Аллох (СВТ) ба мо аклу заковат додааст, ки маълумот гирем. Мо хеле хушбахтем, агар мо фурсати ба даст овардани онро ҳозир накунем, пас кай? Ман фикр намекунам, ки дар гузоштани ҳадафҳои таълимӣ барои худ ягон хатое нест, махсусан агар яке “шоҳзодаи дилрабо” вай хам маъ-лумот доштанро афзалтар ме-донад. Имрузхо, дар баробари занҳои мусалмон қодир будан ба пухтупаз, тоза, ва гайра. одамон мепурсанд, ки оё вай кор мекунад, ба коллеҷ меравад, ва/ё дискҳо. Чизхое мисли хичоб мепушанд ё на, намоз мехонад, & Қуръон охирин чизест бар мардум’ 'ҳамсар-рӯйхати хоҳишҳои.’ Пас, шояд мақолае, ки ИН гуна масъалаҳоро баррасӣ мекунад, барои ҷомеаи мо муфид бошад, зеро он як чизи ғайриоддӣ ба назар мерасад, проблемам рузафзуни чамъияти мо. Занони ҷавони мусалмон, ки дар ҷустуҷӯи таҳсил ҳастанд, масъала НЕСТ, Мушкилот дар он аст, ки имрӯзҳо одамон ҳангоми ҷустуҷӯи ҳамсари худ сифатҳои НАМУДро меҷӯянд.
Агар зани мусалмон пул дошта бошад, захирахо, ва ақл пас чаро вай набояд ба коллеҷ равад? Баракати издивоҷ аз ҷониби Аллоҳ аст (СВТ) ва ҳангоме ки он бояд рӯй диҳад, он хоҳад буд; дар вақти лозима, дар шароити дуруст. Ба ҷои он ки мо ҷавонони мусалмони худро аз таҳсил бозмедорем ва ба мусулмонони худ фишор меорем, ки издивоҷ кунанд, мо бояд дастгирй кунем ва мардумамонро ба пешравии таълимоти диниву дунёи худ ташвик кунем.
Оҳ, ва дар ёддошти дигар: таълим равандест, ки дар он шахс ба камолот ва пойдоршавӣ ноил мегардад. Агар мо ба занони мусалмони худ иҷоза надиҳем, ки таҳсил кунанд ва ба ҷои он онҳоро дар синну соле, ки камолот ва тавоноӣ вуҷуд надорад, ба шавҳар диҳем., пас чӣ гуна бояд аз ӯ интизор шавед, ки хонаводаашро дуруст тарбия кунад, баркамол, ва тарзи исломӣ?
Ман аз ин мақола хеле ноумед шудам, аммо ба ҳар ҳол умедворам, ки бо гуфтаҳои худ касеро хафа накардаам. Ман фақат мехоҳам, ки одамон паҳлӯи дигари корро бубинанд. Ман ҳис мекунам, ки вақтҳое ҳастанд, ки мо чӣ гуна фишор ва фишореро, ки зани ҷавони мусалмон аз сар мегузаронад, намефаҳмем. Барои ӯ ҳамчун як ҷавонзани пӯшида бо ҷомеа мувофиқат кардан душвор аст, хоҳишҳои ӯро барои пайравӣ ба тамоюлҳои мӯд дар атрофи ӯ халалдор мекунад, ва баъд ба болои ин фишори доимии дигарон аст, ки вай ба ин ва он роҳ мувофиқат кунад, издивоҷ кунед, ва гайра. Ин одилона нест ва вақти он расидааст, ки касе барои ҷавонони мусалмон бархезад.
Ман медонам, ки бисёр одамон эҳсос хоҳанд кард, ки ман танҳо як гурӯҳи "партовҳои феминистӣ" гуфта истодаам’ аммо ҳақиқат ин аст, ки имрӯзҳо, ҳар коре, ки зан барои худаш мекунад, ногаҳон «феминистӣ» менамояд’ ё «Ғарбшуда.’
Аллох (СВТ) ҳар чизе ки хато гуфтам маро бубахш ва ҷавонони моро ба сӯи беҳтар ҳидоят кунад. Ман дар ин сайт якчанд мақолаҳои олӣ пайдо кардам, аммо ин ба он чизе, ки purematrimony.com мекӯшад, ки дар ҷомеаи мо ташвиқ кунад, комилан мувофиқат намекунад..
Ман бо шумо комилан розӣ ҳастам. Ман ҳам баробар ноумед шудаам.
ман розӣ. Ман аз мақола комилан ноумед шудам. Дониш як зарурати имрӯза аст, ки ҳатто дар ҳаёти оилавӣ ба зинда мондан кӯмак мекунад. Синну соли ақди никоҳ ва натиҷаи ақди никоҳ ҳама пешакӣ муқаррар шудааст. Одамон бояд максаду роххои худро дуруст муайян кунанд
Ман бо ин мақола дар бисёр сатҳҳо розӣ нестам. Дар ҷои аввал, Ислом дини агар дониш аст. Аввалин ояте, ки нозил шуд, моро ба хондан фармуд, ки ахамияти тарбияро таъкид мекунад. Ҳар як мусалмон вазифаи динӣ ва каломӣ гирифтани илм аст. Дар бораи он фикр кунед, агар хама танхо бо омухтани дин машгул мешуданд, ҷомеаи мо ҳангоми ниёз ба ёрии тиббӣ ба куҷо муроҷиат мекунад?
Ман фикр мекунам хандаовар аст, ки чӣ гуна ба даст овардани дониши занон ин қадар шадидан мухолифат мекунад ва дар баробари дониши мард дуюмдараҷа дониста мешавад.. Ман ҳис мекунам, ки маҳз ҳамин муносибат занонро вобаста ба мардон мекунад ва дар пои худ истода наметавонанд. Ин решаи хушунати хонаводагӣ аст, махсусан дар хонадони мусулмон, зеро занхо илочи дигар надоранд, ба чуз ба шавхарони бадкирдориашон дигар ба кучо мурочиат накунанд. Аён аст, ки ин ҳолат вақте нест, ки зан таҳсил мекунад. Дараҷаи ӯ ба ӯ имкон медиҳад ва имкон медиҳад, ки дар ҳолати зарурӣ мустақилона зиндагӣ кунад.
“Одамро тарбия куну ту як касро тарбия мекунй; занро тарбия куну ту як миллатро тарбия мекуни.” Аввалин шахсе, ки кӯдакон аз модарашон меомӯзанд…он солњои аввал барои ба кўдакон љорї намудани арзишњо ва ташаккули характери онњо хеле муњим аст, ва аҳамияти модар бешубҳа аст. Модарам ба ин бовар мекунад ва ман розӣ ҳастам; вай мегӯяд, ки мактабҳо/донишгоҳҳо на танҳо ба шумо дар бораи маводи фанни омӯхтаатон дониш медиҳанд, аммо он ба шумо одоби дуруст / одоб ва умуман чӣ гуна одами беҳтар шуданро таълим медиҳад.
Ва ниҳоят, Ёдовар мешавам, ки издивоҷ дар ислом ҳатмӣ нест, суннат аст. Вақте ки мардум аз саҳобаҳое, ки ҷавон издивоҷ кардаанд, мисол меоранд, ба ман хуш намеояд, зеро, амалй бошем, замон дигар шудааст. Камолоти саҳобаҳои наврас бешубҳа ба камолоти наврасон/ҷавонони имрӯза баробар нест.. Мардум бояд бедор шаванд. Ин як инъикоси ғамангези ҷомеаҳое аст, ки мусулмонон сохтаанд.
МашаАллох хохар 🙂 Ман комилан бо шумо розиам. Агар зан босавод бошад, вай метавонад худро бо эътимод садо диҳад ва умедвор аст, ки зӯроварии хонаводагиро дар хобгоҳ қабул намекунад.
Ман фикр намекунам, ки вай дар бораи маориф бад гап мезанад. Ояти аввал низ дар бораи Дониш сухан меравад, на тарбия. 2 чизҳои гуногун.
Зани донишманд аз зани босавод фарқ мекунад.
инчунин, ҳеҷ сабабе нест, ки касе пас аз издивоҷ таҳсилро идома дода наметавонад.
Аммо эй, агар шумо хоҳед, ки интизор шавед, то он пораи коғаз, ки мегӯяд, шумо метавонед дошта бошед, онхо бо хар рох.
вақти он расидааст, ки мо барои худ ва духтарони худ истодаем. Вақте ки онҳо ба ҳамон фишорҳое, ки мо дучор мешавем, мо бо онҳо чӣ гуна рӯбарӯ хоҳем шуд, вақте ки мо метавонистем ба осонӣ чораҳо андешем, то дар оянда ин гуна ҳодиса рӯй диҳад.? Ман дар ҳақиқат аз ин мақола хафа шудам, Ман ҳис мекунам, ки арзиши таҳсили ман ҳеҷ аст, ки ман танҳо барои шавҳарам мисли лӯхтак зебо мемонам, ва ман бояд ба шакли кукие мувофиқат кунам, ки ҷомеа мо занонро маҷбур мекунад, ки ба он мувофиқат кунем.
Чаро ин гуна тафаккур то ҳол аз байн нарафтааст!? Ин бемаънӣ ва воқеан даҳшатовар аст. Бо вучуди ин, иқтибос танҳо ҳадафҳои таълимии маро мустаҳкам кард ва маро водор кард, ки издивоҷро то фарорасии вақт дароз кунам. хандовар аст, Мақола мебоист занҳои мисли моро мутақоид мекард, ки дар раванди издивоҷ таъхир накунанд, аммо таъсири баръакс дошт, ва он чизест, ки ман EPIC FAIL меномам.
Пас…шумо издивоҷро ба таъхир меандозед, то духтаронатон шаванд “маълумотнок” барои издивоҷ кофӣ аст?
Зинаро барои онҳо таваккал кунед?
Ман намефаҳмам, ки чӣ тавр одамон дар ин ҷо пас аз издивоҷ таҳсили худро тамом карда наметавонанд.
Ҳеҷ чиз имконнопазир ё хеле душвор нест.
Ассалому алайкум
Хуб, ман фикр намекунам, ки издивоҷ умуман таҳсилро халалдор мекунад, Ман як хоҳаре дорам, ки дар синни ба шавҳар баромаданд 17 (хоҳиши худаш) таҳсилашро то дараҷаи докторӣ идома дод, хоҳари шавҳарам дар хонадор шуд 21 ва баъди издивоҷ ба донишгоҳ дохил шуд, хоҳари дигарам моҳи оянда хонадор мешавад Иншоаллоҳ, вай инчунин ният дорад ба донишгоҳ дохил шавад.
Ман дӯстони зиёде дорам, ки мехоҳанд издивоҷ кунанд, ки худро аз зино ё васваса эмин дошта бошанд (баъзе, ки аллакай ба он афтодаанд). Аммо ҷомеа онҳоро ба тафаккур барномарезӣ кардааст “То гирифтани дараҷа ман издивоҷ карда наметавонам, кор бо маоши £30 ҳазор, хона”
Хоҳиши шарикӣ дар ҳама гуногун аст, ин дар бораи як қоида барои ҳама нест, аммо ман бисёр одамонеро медонам, ки асосан аз сабаби он ки волидон ниёзҳои фарзандони худро нафаҳмиданд, ба роҳи нодуруст рафтаанд. Ин як масъалаи калон аст, шумо кӯдакон доред, ки ба волидонашон мегӯянд, ки онҳо мехоҳанд издивоҷ кунанд (то худро аз афтодан ба фитна эмин нигоҳ доранд) ва волидон мегӯянд “не, шумо хеле ҷавонед”.
Дӯстон бо волидон, ки метавонанд аъзои дигари оиларо ба осонӣ дастгирӣ кунанд, ба фарзандонашон не гуед, “шумо хеле ҷавонед, аввал дараҷаи худро тамом кунед”
Бародарону хоҳарони фитнаро фаромӯш накунед, ҳангоми ба коллеҷ ё донишгоҳ рафтан, Ман бисёр бародарону хоҳаронро медонам, ки ба гуноҳҳои бузург гирифтор шудаанд, аз сабаби хоҳишҳои табиии онҳо, вале ҳеҷ василаи ҳалол барои қонеъ кардани онҳо нест, ҳамроҳ шудан бо одамони нодуруст.
Ин оятро набояд нодида гирифт
“Онҳо либоси шумо ҳастанд ва шумо либоси онҳо ҳастед.” [Сураи Бақара, оят 187]
Ба бародарону хоҳарон, ки издивоҷро ҷавон мешуморанд, зеро он метавонад бо талоқ анҷом ёбад, хуб аввалан ба гумон аст, ки тарбияи фарзанд дар арзишҳои исломӣ қавӣ бошад, сониян, хамсар бештар манбаи дастгиру химоя мешавад, аммо агар он бо талоқ анҷом ёбад, ки ин хеле беҳтар аз зино ва хатари аз даст додани фарзанди шумо ба ҳамаи гуноҳҳои марбут ба зино аст, мисли омехта бо ҷинси муқобил, базм, клуббозӣ ва нӯшидан, ба тарзи зиндагй табдил меёбад, берун шудан душвор аст.
Ҳар кас бояд дар пайи дониш бошад, шумо набояд ҳеҷ гоҳ аз ҷустуҷӯи донише, ки фоидаовар аст, бас кунед, аммо талаби илм бояд дар атрофи Куръону суннат бошад, мо набояд арзишҳои аслии исломро ба хотири а “дараҷа” ки шуморо ба таъсири харом гирифтор мекунанд, таъсир мерасонад, ки шумо барои муқобилат кардан ба қадри кофӣ баркамол/қавӣ нестед, ки ба хоҳишҳои табиии шумо бозӣ мекунанд ва хавфи дур кардани шуморо аз Худои таъоло
Аллох (СВТ) ки хато гуфтаам маро бубахш ва ҳамаи моро ба роҳи рост ҳидоят кунад
рози шуд бародар!!!
100%
СИПОС!
Имрӯзҳо мардум наменигаранд, ки мо динро пайравӣ мекунем ё не.. ҳама ба вазъи оилавӣ таваҷҷӯҳ доранд,сарват,пардохтпазирии молиявӣ…Дин хеле дертар меояд ё ман мегӯям, ки он дар дурнамои издивоҷ набуд. Ҷомеаи мо чунон таҳаввул мекунад, ки агар мо дар таҳсил бошем, мо издивоҷ карда наметавонем ва ин мушкили асосӣ аст…ман донишҷӯ ҳастам, Ман мехоҳам издивоҷ кунам ва ман наметавонам танҳо бо сабабҳои дар боло зикршуда…Оё касе метавонад ба ман пешниҳод кунад, ки ман дар ин сатҳҳо чӣ кор карда метавонам….
Ман фикр намекунам, ки издивоҷ кардан дар вақти дар мактаб будан кори бад аст. Ин барои дигарон мувофиқтар аст, ва агар худро яке аз онҳо ҳис кунед, пас ба Аллоҳ таоло дуъо кунед (СВТ). Ӯ медонад, ки чӣ беҳтар аст, Ва Ӯст, ки туро ба сӯи ҳамсарат ҳидоят мекунад. Агар шумо омода бошед, Ӯ ҳатман шуморо ба шароити издивоҷ меорад, Ва агар на, бидонед, ки Ӯ медонад, ки беҳтарин вақт барои шумо чист.
Дар Қуръон гуфта мешавад: “Аммо шояд аз чизе нафрат доред ва он барои шумо хайр аст; ва шояд чизеро дӯст медоред ва бароятон бад бошад. Ва Худо медонад, дар ҳоле ки шумо намедонед.” (2:216). Андешидани ин маслиҳат ва ҷамъбаст кардани каме сабр ба шумо имкон медиҳад, ки то ҳадди имкон биравед. Шояд худи ҳозир шумо эҳсос мекунед, ки гӯё издивоҷ барои шумо як имконияти олӣ аст, аммо шояд ҳозир беҳтарин вақт нест, пас Аллох (СВТ) Оё шумо боз каме интизоред. Имон кун ва сабр кун, бисёр одамон ба ҳамон вазъияте дучор мешаванд, аммо ин кори мост, ки дигаронро ба хушбин мондан ташвиқ кунем, агар хозир хамдигарро дастгири накунем пас кай?
Ассалому алайкум ба хар уммате ки дар ин чо хозиранд. Шарҳҳоро хонед ва дар ҳақиқат таваҷҷӯҳи бештар пайдо кард. Издивоҷ мактабест, ки ҳеҷ кас то маргаш хатм намекунад, бинобар ин, ман фикр мекунам, ки сабр кардан ва доштани ҳама чизҳое, ки барои оила таъмин кардан лозим аст, беҳтар мебуд.. Ман як ҳамкори хурдсол дорам, ки пеш аз соли 3-ум соҳиби фарзанд шуд, ӯро тафтиш карданд ва ба насли навашон раҳм карданд, зеро кӯдак аз нигоҳубини дурусте, ки барои тифли навзод лозим буд, надошт, бинобар ин ман фикр мекунам, ки аз ҷиҳати рӯҳӣ ва молиявӣ қобилиятнок будан беҳтар аст.. салом
Салом, Фикр мекунам, ки ҳар як мусалмон ва мусалмон бояд ҳар қадаре ки бихоҳад, аз паи илм бошад. Маълумот барои издивоҷ монеа нест. Гирифтани маълумот барои кӣ дар хона зиндагӣ мекунед, чӣ дорад? Ман медонам, ки шумо бояд ба якдигар ғамхорӣ кунед, балки аз тарафи дигар шумо хам ин кадар дастгирй доред! Ман донишҷӯи бакалавр ҳастам ва ман ҳадди аққал панҷ нафарро медонам, шаш студенте, ки машгуланд, оиладор, ё оиладор ва соҳиби фарзанд ҳастанд ва ҳоло ҳам дар таҳсилашон хеле хубанд! Падари худи ман, ки кори пурравақт дорад, зан, ва чор кӯдаки наврас, ки ғамхорӣ мекунанд, дар паи докторантураи дуюми худ ҳастанд ва дар он ҳам аҷоиб кор мекунанд! WL.
Ман худам ният дорам, ки ба аспирантура равам ва ҳа, пас аз хатми донишкада ман оиладор мешавам иншоАллох ва то хол тахсилро давом медихам 😀 Мо метавонем ин корро кунем! хаха
Ассалому алайкум
@Зубайр: Шумо фикрҳои маро хеле хуб баён кардед & андеша. Худоё дар раҳмати ҳамешагии худ пардаҳоеро, ки дар рӯи мо гузошта шуда буданд, ба хотири кӯшиш ба ҷомеаи башарӣ қонунҳоеро, ки аз фармонҳои олиро тарк карда буданд, бикушояд.
Барои касоне, ки мехоҳанд дини худро ҳифз кунанд, издивоҷро осон гардонад & шараф. Ва Худо донотар аст
Мақолаи хуб ва шарҳҳои олӣ!
Барои писарон:
Ман ба ин ақида розӣ ҳастам, ки имрӯзҳо тӯйҳо гарон ҳастанд, бо ҳама духтарон мехоҳанд тӯйҳо ва зиёфатҳои боҳашамат, зеро он "рӯзи махсуси онҳост"’ барои ҳамин занҳо моро хато накунед, мо танҳо мехоҳем аз ҷиҳати молиявӣ тавоноӣ бошем, зеро волидони духтари ояндадор ҳамеша ба он нигоҳ мекунанд, ки писар то чӣ андоза тавоноии молиявӣ дорад. Дар охири рӯз як 'никоҳ’ Шартномаест, ки дар он волидони духтарон ӯҳдадориҳои худро дар назди ӯ ба шавҳари нав месупоранд. Ҳамин тавр, бачаҳо дар як роҳ барномарезӣ шудаанд, ки мактабро хатм кунанд, диплом гирифта, ба кор сохиб шаванд, ва он гоҳ зани ояндадорро ҷустуҷӯ кунед, зеро бигзор ростқавл бошем, ҳамчун бача, ки мехоҳад пешниҳоди издивоҷ ирсол кунад, Ман мехостам нишон диҳам, ки ман кор мекунам ва маълумоти олӣ дорам. Ин танҳо раванди издивоҷро барои ман хеле осон мекунад.
Барои духтарон:
Ман дар бораи таҳсил кардан розӣ ҳастам. Ислом таълимотро барои мардон ва занон таъриф кардааст. Агар шумо хоҳед, ки таҳсил кунед, пас пайравӣ кунед, аммо агар як пешниҳоди хубе бошад ва таваҷҷуҳ дошта бошед, роҳи беҳтарини роҳи таҳсил ин аст, ки машғули таҳсил аст ва иншоАллоҳ шумо ҳамсари ояндае хоҳед дошт, ки ба шумо маслиҳати хуб ва дастгирии эҳсосотӣ диҳад ва вақте ки мактабро хатм мекунед ва вақташ фаро мерасад иншоАллох издивоҷ кардан.
Дар мавриди ҳимояи муаллиф бошад, дар бисьёр мавридхо духтарон хангоми дар мактаб хондан таклифхо пайдо карда, пеш аз хатм ба шавхар мебароянд. Аммо ин набояд онҳоро аз гирифтани таҳсил боздорад, зеро онҳо акнун метавонанд ба мактаб раванд ва дар хона ҳамсари ёрирасон дошта бошанд.. Издивоҷ як мавзӯи хеле муҳим дар ислом аст, махсусан дар айни замон, вақте ки алоқаи ҷинсӣ дар ҳама ҷо ошкоро аст, мо чашмони худро мекушоем, ки чи тавр чавони мусалмон бе никох дар айёми барвакт ва ё барвакт агар хамсари дуруст пайдо кунанд покдоман бошанд.
Худоё (swt) ба таври пурасрор кор мекунад, мо ҳеҷ гоҳ инро дарк намекунем, аммо воқеаҳо дар вақти лозима рӯй медиҳанд. Мо барои асрҳо нақша дорем, ҷуз Аллоҳ (swt) барои мо накшахои калонтар дорад. Ба мо танҳо лозим аст, ки нияти дуруст дошта бошем, то иншоАллох хамсар чустучу кунем вакте ки мо рухан омодаем. Издивоҷ осон нест, ин як кори сахт аст ва бояд аз ҷиҳати ҷисмонӣ бошад, эмотсионалӣ, психологӣ, аз чихати маънавй ва моддй тайёр карда шудаанд. Пас аз он ки шумо барои беҳтар кардани зиндагии душвори дар пеш истода тамаркуз кунед, пас иншоАллох ба шумо духтар/писареро насиб гардонад, ки ба шумо маъқул мешавад ва бо ӯ издивоҷ кардан мехоҳед..
Ин постро дӯст медошт! Кош волидайнам бо кадом роҳ онро хонда метавонистанд.
ман гардиш мекунам 21 ба зудӣ, Ман дар ҳақиқат мехоҳам оиладор шавам ва сабаби асосӣ дур будан аз корҳои нодуруст аст, Аммо ман аз гуфтан ба волидонам хеле метарсам, зеро то ҳол донишгоҳро хатм накардаам, на танҳо метарсанд, Ман низ шармгин ҳис мекунам, зеро медонам, ки агар ба онҳо ин суханро гӯям, онҳо дар бораи ман барои дар ин синну сол издивоҷ кардан нодуруст фикр мекунанд., барои онхо чавон хисоб меёфт. Доштани 2 хоҳарони ягонаи калонсол онро боз ҳам душвортар мекунад.
Фақат аз дасти ман танҳо дуо кардан ба Аллоҳ jj аст.
Хоҳар мепурсад “бародарон куҷоянд?”
Ва ман мепурсам “хоҳарон куҷоянд?”
ҳа, ҳамаи мо нестем
Одамоне, ки дар он ҷо тугмаи ҶАВОБ мавҷуд аст. Нишон додани шарҳи мушаххасе, ки шумо низ ҷавоб медиҳед, осон мекунад, ба ҷои “@”…