Омодагӣ ба тарбияи волидон

Сарчашма: aaila.org

Муаллиф: Гӯш аз Озод

"Агар он барои роҳнамоии mummy ва истинодҳои доимӣ ба китобҳои пухтупаз, Ман ҳеҷ гоҳ пухтупазро азхуд намекардам,— бо шубха фикр мекунад Амина. "Ҳатто пас ман ин қадар хатогиҳои зиёдро дар шакли сӯхта кардам, ғизои бебозгашт. Оё ман метавонам хато кунам, ки бо Фотима ва волидайн бо равиши мурофиа ва хатогӣ хато кунам?»

Азбаски Абдулла ва Амина ба нақша гирифта шудааст, онҳо ба онҳо арзёбӣ ва илтимос карданд, ки онҳо ва дигар саволҳои муҳимро ҳангоми тайёрӣ ба омадани кӯдаки онҳо арзёбӣ кунанд: Оё амина ба кор бармегардад? Оё вай ба сина ё шишагин истифода хоҳад кард, то хӯроки фотима хӯрок диҳад? Оё онҳо барои таъом додан ва нигоҳубини боз як узви дигари оила барои ҳаёт сарфа карданд? Ин саволҳо мебошанд, ки аксари волидайн ва волидони нав аз худ ё волидони нав мепурсанд ва онҳо мувофиқанд, зеро ба мо ба нақша гирифта ва ба сафари дароз ва ошкоршудаи волидон дар роҳи дароз ва ошкоршудаи волидайн кӯмак мерасонанд.

Эҳтимол, шояд мо бояд ҳама ба саволҳои муҳимтаре монанд кунем: Ин кӯдак ба мо ҳамчун падару модарон чӣ гуна аст?? Худо кадом масъулиятҳоро ба мо дод ва ин кӯдакро дар ғамхорӣ ба мо гузошт? Зеро мо масъули баланд бардоштани фарзандони худ ба таври юнонӣ, Ин саволҳои душвор мебошанд, Ҷавобҳое, ки барои баланд кардани насли мусалмонон баланд шудан муҳиманд, муҳим аст.

Ҳамин тавр, ҳуқуқҳои кӯдакони мусалмонон ба падару модараш чӣ гунаанд (Ва оқибатҳои падару модараш ба ӯ)?

• Ҳуқуқ ба таваллуди нохуш – Ин масъалаест, ки ҳатто пеш аз консепсия оғоз меёбад. Паёмбар (ДИД) ба мардони мусалмон насиҳат дод, ки ба занони парҳезгор ҳамчун ҳамсаронашон тарҷум шаванд, то фарзандони онҳо дар муҳити сабук бошанд.

• Ҳуқуқ ба зиндагӣ – Вақте ки кӯдак ҳомиладор мешавад, вай аз ҷониби қонунҳои Худо ҳифз шудааст, ки одатан исқоти ҳамагиро манъ мекунад

• Ҳуқуқ ба Тажне – Оиша (БЕРУН) ба он тааллуқ дорад “Одамоне, ки фарзандони навро ба пайғамбар оварданд ва онҳоро баракат медиҳанд ва онҳоро баракат медиҳад” (Сахихи Муслим). 'TARNEEEK 'калимаи арабӣ барои маросиме, ки пайғамбари мо иҷро кардааст (ДИД) Вақте ки кӯдак ба яке аз оилаҳои Сахаби одил таваллуд шудааст. Вай кӯдакро баракат медиҳад ва ба андозаи он чархарӯӣ мекунад. Дар ин рӯз, Кӯдаки мусулмонро ба шахси хайрхоҳона гирифтан мумкин аст. Ба хамин тарик, Ин ҳуқуқи кӯдак аст, ки зудтар таваллуд шавад. Кӯдаки мард як чизи дигар дорад, Яъне ҳуқуқи хатна шудан.

• Ҳуқуқ ба - он бо Алӣ ривоҷ ёфтааст (БЕРУН) То паёмбари Худо ба муносибати Ҳасан буз ҷалб кард (БЕРУН)Кӯдаки таваллуд ва гуфт “Оҳ фотима! Сари Hasan ва нуқраро ба вазни мӯй ҳамчун садақа баробар кунед” (Сахи офтоб дар Ат-Тириттий). Хамин тавр, Онро Абдуллоҳ бинаи Абдуллоҳ ҳамчун Паёмбар гуфтааст, “Ба касе, ки фарзанде таваллуд ёбад, вай мехоҳад, ки қурбоние аз номи он ба амал оварад, Вай бояд ду бузро барои писарча ва як буз барои духтар қурбонӣ кунад”. (Номи Абу Явуд). Дар нигоҳ доштани ин ҳадис, Сардори навзод бояд парвариш карда шавад ва ҳайвон барои қурбонӣ кушта шавад.

• Ҳуқуқ ба номи хуб дода мешавад - пайғамбар (ДИД) гуфт: “Дар рузи киёмат, шуморо номҳо ва падарони шумо даъват хоҳанд кард’ номҳо, Бинобар ин худатононро некӯ деҳ.” (Ҳадя Абуи Догуд). Пайғамбари мо ҳамеша бо маъноҳои хуб ва гуворо интихоб кард, Аз одамон хоҳиш кунед, ки номҳои худро тағир диҳанд, агар онҳо чизи ногуворро дошта бошанд.

• Ҳуқуқ ба лалмӣ – То синни ду сол, Ин дигар ҳуқуқи кӯдак аст «Модарон ду соли пурра ба фарзандони худ машғуланд». (Сураи W-Baqarah: 233)

• Ҳуқуқ ба муҳаббат ва меҳрубонӣ – Кӯдакони хурдсол ба намоишҳои доимии меҳрубон ва муҳаббат ниёз доранд. Паёмбари азизамон (ДИД) Кӯдакони дӯстдоштаро азхуд карданд ва ин муҳаббатро ифода карданд. Бисёре аз ҳадиси аслӣ дар алоқаманд аст, ки чӣ гуна ӯ «Салом» -ро ба кӯдакон пешниҳод мекунад, бо онҳо шӯхӣ кунед ва шӯхӣ кунед. Ӯ ҳатто ба набардҳои худ иҷозат медод, Ҳасан ва Ҳусейн (Р.А), ба китфи худ ҳангоми дуои худ савор шудан. Хабар дода мешавад, ки як вақте ки як уқиқӣ пайғамбар дид (ДИД) бӯсидани кӯдаки хурд. Вақте ки Бедуин бо овози баланд ҳайрон шуд, "Ман ҳашт фарзанд дорам, аммо ман ҳеҷ гоҳ онҳоро бӯса намекунам", Паёмбар (ДИД) таъйид, "Агар Худо аз таҳти дил муҳаббат ва ҳамдардӣ дошта бошад, чӣ кор карда метавонам?»

Инҳо ҳуқуқҳои асосӣ мебошанд, ки ҳар як кӯдаки мусалмон ҳуқуқ дорад ва кадом аксари волидони мусалмонро ба осонӣ медиҳанд. Аммо ҳуқуқҳои кӯдак идома доранд ва пас аз он ки кӯдак ба воя расад ва ба марҳилаи гуногун дар зиндагӣ ба монанди Toddler расад, иҷро мекунад, Пеш аз таҳсил, Мактабҳои мактаб / духтарон ва наврас.

• Ҳуқуқ ба таҳсил – Ин ҳуқуқи ҳар як кӯдак ҳамчун як қисми тарбияи умумии худ таҳсил мекунад. Тавре ки ҳадия меравад, "Донишҷӯ оид ба ҳама мусалмон ӯҳдадор аст." (Ибни Моҷа |), Пас, волидон бояд тамоми кӯшишро ба харҷ диҳанд, то фарзандонашро ба ҳама гуна донишҳои маънавӣ ва зеҳнӣ фош кунанд.

  Ислом инчунин маълумоти духтарон таъкид мекунад. Паёмбар (ДИД) боре гуфта буд, "Касе, ки ба даст меорад 3 Духтарон ба биҳишт мераванд ». Мард пурсид, "Чӣ мешавад, агар касе танҳо ду духтар дошта бошад?«Вай низ ба биҳишт мераванд», гуфт паёмбар. Марди дигар пурсид, "Ва чӣ мешавад, агар касе танҳо як духтар дошта бошад?"Вай ҳам", Паёмбар (С.А.В).
  
  Дар шароити имрӯза, «Таълими хуб» маънои онро дорад, ки писарон ва духтаронам имконияти комилан нашъунамо, Бо рушди ҳар як ҷанбаи шахсияти худ дар доираи ҳудуди исломӣ иҷозат дода мешавад.

• Ҳуқуқ ба хӯрокҳои дуруст, либос ва паноҳгоҳ – Кӯдакон инчунин ҳуқуқ доранд ғизо гиранд ва либос. Бо тамоми носолим, Хӯроки номатлуб аз ҷониби насли ҷавон, Ин масъулияти волидон пайдо мешавад, ки кӯдак одат мекунад ва хавфҳои истеъмолкунандаро медонад, Тайёр ва хӯрокхӯрӣ ва / ё рӯза. Вагарна саломатии кӯдак дар марҳилаи аввал вайрон мешавад ва ин ӯро барои беморӣ ва беморӣ таъин мекунад, Ҳамин тариқ, пешгирӣ кардани ӯ аз афзоиши ба узви самараноки ҷомеа.

• Ҳуқуқ ба табобати одилона – Агар зиёда аз як кӯдак дар оила бошад, ҳар як кӯдак ҳуқуқ дорад табъиз бошад. Гайр аз ин, падару модарон набояд писаронро аз духтарон бартарӣ диҳанд, дар ислом, Байни духтар ё писар фарқе нест.

• Ҳуқуқ ба муҳити хуби мусалмон баланд мешавад – Баланд бардоштани кӯдаки хуб ва баланд бардоштани кӯдаки хуби мусулмон ду чизи хеле гуногун аст. Волидайн мехоҳанд, ки ба тарбияи фарзанди хуби мусулмонро талаб кунанд, ки дониш ва фаҳмиши таълимоти Исломро талаб кунанд, Аз ин рӯ, мо бояд ба саволи зерин савол диҳем: Чун падару модар, Оё мо дар дохили мо донишҳои исломӣ дорем, ки кӯдаки хубро баланд бардорем? Мо мусиқии мусулмонон?

Аён аст, Қадами аввал дар ин масъала шинос шудан бо роҳи волидони падару модар бо омӯзиши худ бо принсипҳои Қуръон. Сипас мо метавонем рафтори шахсии худро мувофиқи таълимоти исломӣ, ки фарзандонамон пайравӣ кунад, рӯҳияи худро пайдо кунем.
Ҳамчун волидони ҳидоятшуда, Мо метавонем фарзандони худро дар бораи худ таълим диҳем ҳалол ва ҳаром, Дӯзах ва осмон ва дигар консепсияҳои гуногуни ислом тавассути ҳикояҳои оддӣ, ки хушмуомилаеро ба таълимоти ислом пайваст мекунанд. Ин таълимот ба кӯдаки хурдсол имкон медиҳад, ки ислом ва дунё ва далели он, ки ислом ҳақиқатро "тарзи ҳаёт" зиёдтар ба даст орад.

Баъзе аз мо дар бораи дӯстони мо фарзандони мо мегузаранд ва мактабҳоро ба назар мерасанд, Бозиҳои компютерӣ ва Интернет низ метавонанд паёмҳои пурқувват фиристанд, ки аксаран бефоида. Чун падару модар, Масъулияти мост барои муҳофизати ақлҳои ҷавонӣ аз ахлоқӣ. Иҳотаи худ ва фарзандони мо бо моделҳои исломӣ барои мусалмонони хуб дар ҷаҳони имрӯза ҳаётан муҳим аст.

Модарон бояд либоси духтарони мусулмониро назорат кунанд ва сабабҳои ҳиҷоб ва зарурати хоксорро шарҳ медиҳанд. Духтарон ва писарон бояд аз рӯи ҷуғрофиён дар ҷойҳои ҷамъиятӣ ва дастурҳо барои рафтор бо ҷинси муқобил духтарон ва роҳнамо дода шаванд, донистани ё надонистан.

• Ҳаққи соҳиб ва мерос гирифтани амвол - қонунҳои исломӣ мавҷуданд, ки ба моликият ва мерос аз падару модарон ва дигар хешовандон имконият доранд. Ҳатто ноболиғ ё ятим ин радро рад карда наметавонад ва дар Ислом гуноҳи хеле ҷазо дода мешавад.

Дар охир, Биёед дар хотир доред, ки солҳои аввали ҳаёт солҳои беҳтаринест, ки мо метавонем фарзандон ва шахсиятҳои онҳоро ташаккул диҳем. Ин бо эҳтироми ҳар як ҷанбаи ҳаёти кӯдак дуруст аст, он қадар оддӣ бошед, зеро одатҳои хӯрокхӯрӣ ё омӯзиши хуб ё дар ёддошти ҷиддӣ, Омӯзиши асосҳои ислом. Волидайн аввалин муаллимони беҳтарин ва беҳтарин ва оила аввалин мактаб мебошанд. Дарсҳои омӯхташуда дар оила таассуроти бардавомро дар ҳама гуна макони оддӣ мегузоранд.

Фарзандони мо ба ғамхорӣ ба ғамхорӣ ва волидайн барои онҳо масъуланд. Агар мо онҳоро ба таври тасдиқи юрибӣ боло кунем, фарзандони мо манбаи мо ва қаноатмандӣ мешаванд, Аввалан дар дунё ва охират.

Агар Абдулла ва Амина ва миллионҳо волидони мусулмон баъзе фикрҳои бодиққатро ба вазифаи волидайн супоранд, Ин сухан гуфтан лозим аст, ки мо ба оғози хуби волидайн). Аммо, Сарфи назар аз ҳамаи ин омодагӣ ва банақшагирӣ, Худоё (СВТ)Баракатҳо ва роҳнамоҳои барои муваффақияти мо ҳамчун волидайн ҳаётан муҳим аст. Хеле ду барои кӯмак ба мо лозим аст, ки муваффақияти навтаринро ба мусалмонони идеалӣ табдил диҳем. Биёед ба Ӯ дуо гӯем, ки вазифаи моро сабук кунад, ба мо кӯмак расонем, ки ба волидони намунавии мо мехоҳем ва фарзандони худро тарбия кунем.

Сарчашма: aaila.org

Издивоҷи пок

….Дар куҷое, ки амалия комил мегардад

Мехоҳед ин мақоларо дар вебсайти худ истифода баред, блог ё бюллетен? Шумо метавонед ин маълумотро аз нав чоп кунед, агар шумо маълумоти зеринро дохил кунед:Сарчашма: www.PureMatrimony.com - Бузургтарин макони издивоҷ дар ҷаҳон барои мусалмонон

Ин мақоларо дӯст доред? Маълумоти бештарро тавассути ворид шудан ба навсозиҳои мо дар ин ҷо омӯзед:https://www.muslimmarriageguide.com

Ё бо мо сабти ном кунед то нисфи дини худро пайдо кунед Иншоаллоҳ:www.PureMatrimony.com