Эҳтироми падару модар: Фазилати фаромӯшшуда

Аллоҳ таоло ҳукм қилган: «Парвардигори ту ҳукм кард, ки ҷуз Аллоҳро напарастед, ва ба падару модар некӣ кунед». [Қуръони Исро:23]

Бе ҳурматӣ

дилсӯз, дӯстдошта, бахшидан, Агар мусулмон ва некхоҳ бошад, ба ӯ бигӯй, ки ба чоҳе меравад, ки интиҳо надорад, агар нахоҳад, ки худро аз афтодан боздорад., ҳама хислатҳое ҳастанд, ки бояд мусулмон дошта бошад. Бо вуҷуди ин, дар ҷомеаи имрӯза, ин хислатхои гаронбахо гум мешаванд. Ин маъмул аст, ки волидайн аз ҷониби фарзандонашон дар назди омма таҳқир карда мешаванд. Дар марказхои савдо, боғҳо, хангоми рондан, як эпизоди навраси каҷ ва падару модари ошӯбзада хоҳад буд. Шояд, боз хам бештар дилшикаста мешавад, он ваќте мебинад, ки наврасони мусалмон бо волидони мусалмони худ рафтори бад мекунанд.

Аллоҳ таоло ҳукм қилган: «Парвардигори ту ҳукм кард, ки ҷуз Аллоҳро напарастед, ва ба падару модар некӣ кунед».[Қуръони Исро:23]

Ин суханонро Парвардигори мо то чӣ андоза равшан ва мухтасар гуфтааст, ‘ва ба падару модари худ некй кардан.’ Агар, чун мусулмон, Парвардигорамонро итоат мекунем, пас албатта, мо бояд асосхои фармудахои Уро ичро кунем? Аз волидайни мо сар карда. Зеро ки онҳо моро ба ин дунё хариданд. Онҳо ба мо тарзи роҳ рафтанро ёд доданд, гап занед ва зиндагӣ кунед. Ба волидайн меҳрубонӣ зоҳир кардан наздик аст, зеро он эҳтироми сазовори онҳоро нишон медиҳад.

Ҳуқуқҳо

Абу Мама (Аллох аз у рози бошад) хабар медихад: "Марде аз Расули Худо (с) пурсид (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.): «Эй Аллоҳнинг Расули (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.)! Ҳуқуқҳои падару модар бар фарзандони худ чӣ гунаанд?«Расули Худо (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.) гуфт: "Волидонат биҳишти шумо ҳастанд ва ҷаҳаннам ҳастанд." (Ибни Моҷа |)

Ислом ба муомилаи неки волидайн диққат медиҳад; аммо, мо ҳама чизро зуд фаромӯш мекунем, ҳуқуқҳое, ки волидонамон бар мо доранд. Дар охир, муносибати мо ба волидайн муайян мекунад, ки оё мо дар охират комёб мешавем ё не.

Мехри модар

Қуръони Карим мегӯяд: «Инсонро ба некӣ кардан бо падару модараш супориш кардем: Модараш уро бо дард бардошт, ва бо дард вайро зоид. Сипас, интиқоли (кӯдак) то аз шир чудо кардани вай аст (як давраи) сӣ моҳ». [Қуръон ал-Аҳқоф:15]

Одам ҳеҷ гоҳ дар ҳақиқат муҳаббати волидайнро дарк карда наметавонад, то он даме ки худашон падару модар шаванд. Дар хотир дорам, ки бори аввал писарамро гирифта будам; Маро чунин мухаббат ва эхсосот фаро гирифт. Субханаллох. Он вақт дар ҳамон лаҳза буд, фаҳмидам, ки хамчун модар, Мақсади ман ин аст, ки фарзандамро аз зарар муҳофизат кунам ва ба ӯ ҳама чизеро, ки аз дастам меояд, бидиҳам. Ман дунёи худро аз чашмони модарам дидам. Ман дардро ҳис мекунам, ки ҳар боре ки писарам пешпо мехӯрад, вақте ки ӯ роҳ рафтанро ёд мегирад. Вақте ки ӯ барои мӯйсартарошӣ меравад, дилам фурӯ мешавад, зеро медонам, ки аз ин нафрат дорад ва гиря мекунад. Ман ба суи кати ӯ давида меравам, то ӯро сахт бигирам, агар шабҳо ғамгин шавад. Ман ба табассуми ӯ табассум мекунам ва вақте ки ӯ ранҷонад, меранҷонам. Ва агар ман барои муҳофизат кардани писарам тамоми ҷаҳонро ҷанг кунам, пас ман хохам кард. Афсус, мехри модар мехри модар аст.

Абу Ҳурайра ( Аллох аз у рози бошад) хабар медихад: "Марде назди Расули Худо (с) омад (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.) ва супурданд: «Эй Аллоҳнинг Расули (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.)! Кӣ сазовори беҳтарин табобат аз ман аст - падар ё модарам?«Расули Худо (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.) мушохида карда шуд: "Модари ту." Боз таслим шуд: "Ва оянда?«Расули Худо (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.) мушохида карда шуд: " Модари ту." Бори сейум низ хамин хел чавоб гирифт. Вакте ки мард бори чорум саволашро такрор кард, расули Худо (Беҳтарин даво барои нигоҳи ҳавас ба ҷинси муқобил ин аст, ки дар хотир доред, ки Аллох ҳамеша дар онҷост ва ҳамеша моро мебинад.) мушохида карда шуд: "Падари шумо." (Ал- Адабул Муфрад)

Як баракат

Муҳим аст, ки ҳамеша ба ҳарду волидонатон миннатдорӣ баён кунед, Зеро онҳо неъматест. Онҳо бояд ҳамчун манбаи асосии тасаллӣ ва ғизо ҳисобида шаванд. Вакте ки мо нотавон ва нотавон будем, ғамхорӣ мекарданд. Падару модарон дар тарбияи фарзандони худ аксар вақт ба душворӣ ва душворӣ дучор мешаванд. Дарк кардани ин қурбониҳо, Худованди мутаъол маќоми онњоро чунон боло мебарад, ки бандањояшро вогузор мекунад, ки шукри Худоро гўянд ва пас аз сипос ба падару модарашон..

Қуръони Карим мегӯяд: «Ва ба одамӣ супориш кардем (хуб будан) ба падару модараш». [Қуръон Луқмон:14]

Яке бояд, бинобар ин, эхсосот ва хохиши падару модарашро эхтироми олй нигох дорад. Бояд хеле эҳтиёткор бошад, ки онҳоро бо сухан ё бо ягон роҳи дигар озор надиҳанд. Махсусан, агар пир бошанд, мо бояд барои конеъ гардондани талабхои онхо эхтиёткор бошем ва ба онхо одилона ва эхтиромона муносибат кунем. Чунон ки Аллохи Мутаъол дар Куръон мефармояд, “Агар яке аз онҳо ё ҳарду дар ҳузури ту ба синни пирӣ бирасанд, нагӯед “Уфф” ба онҳо ва ба онҳо сарпечӣ накунед, ва бо онҳо бо эҳтироми беандоза сухан гӯед. Ва дар баробари онҳо боли худро фурӯтанӣ, бо мархамат, ва намоз хонед, “Парвардигори ман! Ба ҳардуяшон раҳм кун, чи тавре ки онхо дар айёми чавониам ба ман шир медоданд.” [Қуръони Исро: 23-24]

Чанд калимаи дигар…

Дар хакки падару модарат дуо кун. Модаратро оғӯш кун, бо падарат гап зан. Бо онҳо нишинед ва аз онҳо пурсед, ки оё ба онҳо чизе лозим аст. Оё шумо ба наздикӣ ин корро кардаед? Кай охирин бор шумо онҳоро берун кардаед? Шумо бори охир кай сохтед онхо табассум?

Издивоҷи пок

….Дар куҷое, ки амалия комил мегардад

Мақолаи- Ба ман исбот мекунам, ки то чӣ андоза муваффақияти шумо ва муваффақияти ман бо Аллоҳ бо ҳам алоқаманданд- Ба ман исбот мекунам, ки то чӣ андоза муваффақияти шумо ва муваффақияти ман бо Аллоҳ бо ҳам алоқаманданд - аз ҷониби издивоҷи пок ба шумо оварда шудааст- www.purematrimony.com - Бузургтарин Хадамоти издивоҷ дар ҷаҳон барои мусулмонони амалкунанда.

Ин мақоларо дӯст доред? Маълумоти бештарро тавассути ворид шудан ба навсозиҳои мо дар ин ҷо омӯзед:http://purematrimony.com/blog

Ё бо мо сабти ном кунед то нисфи дини худро пайдо кунед Иншоаллоҳ:www.PureMatrimony.com